Ebu İnan Faris
Merini sultanı Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
Ebu İnan Faris, Fas'ın Merini hanedanına mensup on birinci sultanıydı. 1348'de babası Ebu Hasan Ali bin Osman'ın yerine geçti. Tüm Mağrib'i hakimiyet altına almaya çalıştı. 1358'de veziri tarafından boğularak öldürüldü.[1]
| Ebu İnan Faris | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 Ebu İnan Faris dönemindende Fes'te basılan para | |||||
| Fas Sultanı | |||||
| Hüküm süresi | 1348 – 10 Ocak 1358 | ||||
| Önce gelen | Ebu Hasan Ali bin Osman | ||||
| Sonra gelen | II. Muhammed bin Faris | ||||
| Doğum | 1329 Fes | ||||
| Ölüm | 10 Ocak 1358 Fes | ||||
| |||||
| Hanedan | Meriniler | ||||
| Babası | Ebu Hasan Ali bin Osman | ||||
| Dini | İslam | ||||
Mirası
Ebu İnan'ın yönetimi altında Veba ve Tilimsan ve Tunus isyanları, Merinilerin gerilemesinin başlangıcı oldu. Merinilere ulaşan Vattasîler'in hükümdarlığı sırasında Kuzey Afrika kıyısına yerleşen Portekizliler ve İspanyollar'ı geri alamadıklarını kanıtladılar.
Ebu İnan, sekreterlerinden birini İbn Battuta'nın 29 yıllık seyahatinin kaydını tutması için görevlendirdi. Sonucunda İbn Battuta'nın rıhlesi, Aralık 1355'te tamamlandı.[2]
Ebu İnan, 1350'de Meknes ve Fes'te medreseler inşa etti. Fes ve Meknes şehirlerinde Ebu İnaniye Medreseleri onun adını aldı.
Kaynakça
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.