Arnavutluk Otosefal Ortodoks Kilisesi

Arnavutluk Otosefal Ortodoks Kilisesi (Kisha Orthodokse Autokefale e Shqiperise), Başpiskoposluğu idaresi Tiran, Dıraç bölgeleriyle beraber, genelde ülkenin güney bölgesini kapsar. Ayin dili Arnavutçadır. Ortodoks cemaat yaklaşık yarım milyon üyeye sahiptir. ABD'de yaşayan 15.000 ortodoks Arnavut için iki ayrı idari birim kurulmuş olup, bunlardan birisi dolaysız şekilde İstanbul Ekümenik Patrikhanesi'ne bağlıdır.

Arnavutluk Otosefal Ortodoks Kilisesi Amblemi
Arnavutluk Otosefal Ortodoks Kilisesi Amblemi
Kurucu	Pavlus, Fan Noli
Bağımsızlık	17 Eylül 1922[1]
Tanınma	Otosefallik Konstantinopolis Ekümenik Patrikhanesi tarafından 1937'de
Başpiskopos	Başepiskopos Anastasios
Merkezi	Tiran, Arnavutluk
Alan	Arnavutluk
Dil	Arnavutça, liturjide diğer diller kullanılabilir[2]
Üyesi	500.000[3]-700.000[4]
Episkoposları	6
Rahipler	135
Yönetimi	909
Manastırlar	150

Arnavut Ortodoks Kilisesi'nin Tarihi

Antik Çağ'da Hristiyanlığın Arnavutluk'a yayılması çok erken tarihlerde gerçekleşti. Dıraç kenti dünyadaki en eski piskoposluk merkezlerinden biridir. Aziz Paulus daha 1.yüzyılda İllirya'ya Hristiyanlığı tanıtmıştı.

325 yılındaki İznik Konsili'nde tüm İllirya Roma idaresine bırakılmıştı. 731 yılında ise Bizans İmparatoru III. Leo Dıraç Metropollüğünü Bizans'a bağladı. 927 yılında Bizans Bulgar Patrikhanesini kabul etmeye mecbur kalınca, Arnavut Kilisesi de Bağımsız Ohri Piskoposluğuna bağlandı. 1054 yılındaki Roma ve Bizans Kiliseleri arasındaki büyük bölünme (Schisma), önceleri Arnavut Kilisesi için etki yapmadıysa da, 13. yüzyılda Arnavut Kiliseleri de iki rakip olan Katolik ve Ortodoks yani Roma ve Bizans Kiliseleri arasında ikiye bölündüler.

Osmanlı Dönemi

Arnavutluk'un Osmanlılarca fethinden sonra İslam dini, Arnavutlar'a üçüncü bir din olarak katıldı. 15. ve 16. yüzyıllarda yarım milyon civarında islamlaşmak istemeyen Arnavut İtalya'ya kaçmak zorunda kaldı. 17. yüzyıldan sonra diğer Balkan milletleri gibi Arnavutlar da müslümanlaştılar. Bu sayede İstanbul'da yüksek mevkiler (sadrazamlık, paşalık) elde ettiler. Osmanlılar'ın Katolik Arnavutlara karşı politika sürdürmelerine karşın, Arnavut Ortodoks kilisesi herhangi bir baskı görmedi, ayrıca 17. yy.'dan sonra bir kalkınma ve gelişim yaşadı. Pek çok ortodoks kilise imar gördü, en son imar gören kilise 1797'de Berat katedraliydi. 17.yy'ın başında Korça metopolitliği kuruldu.

1766'ya kadar Ohri'ye bağlı olan ortodoks Arnavutlar, 1766'da Ohri kilisesinin özerkliğinin İstanbul'da padişahlık tarafından kaldırılmasıyla tekrar İstanbul Ekümenik Patrikhanesi'ne bağlanmış oldular.

Ortodoks Arnavutlar 19.yüzyıl sonuna kadar Yunan Ortodoks Kilisesine çok yakındılar. 1912'deki Arnavut bağımsızlığı ve kültürel yeniden doğuş (Rilindija) döneminde Katolik ve Müslüman Arnavutların birlikte mücadele etmesi ve Arnavut Devletini birlikte kurma azim ve iradelerine karşın, Arnavut Ortodoks Kilisesi Arnavutluk'un güneyinin Yunanistan ile birleşmesine yönelik bir çizgideydi (Bkz. Arvanitler).

20. yüzyıl

İlk bağımsız Arnavut Kilisesinin oluşumu, ABD'de yaşayan Arnavutlarca gerçekleşti. Kendilerini buradaki Yunanların baskısı altında hisseden Arnavutlar ayrı bir cemaat oluşturdular. 1908'de New York'ta, daha sonra Korça piskoposu olacak olan Fan Noli, Arnavut Kilisesi'nin piskoposluğuna getirildi. Fan Noli ayinlerin arnavutça dilinde okunmasını sağladı. İstanbul Ekümenik Patrikhanesi'nin karşı çıkmasına rağmen 1921'de dört Yunan vatandaşı piskopos Arnavutluğu terke mecbur bırakıldı. Yunanca ayinler Arnavutluk'ta yasaklandı. 1929'da Arnavut Ortodoks Kilisesi tek taraflı olarak kendini bağımsız (autokefal) ilan etti ve Archimandrit Bessarion Juvani'yi Metropol'lüğe getirdi. İstanbul Ekümenik Patrikhanesi bağımsızlığı ancak 1937'de tanıdı.

1929 - 1943 arasında Arnavutluk'u yöneten İtalyan ordusu, Arnavut ortodokslarını katolikliğe geçmeye ve İtalyan-Arnavut Katolik kilisesi ile birleşmeye zorladı ancak ortodokslar buna karşı direndiler. Bu dönemde Arnavut Ortodoks kilisesinin 440 papazı vardı.

1944'te Enver Hoca önderliğinde komünistler Arnavutluk'ta iktidara geldi. Ortodokslar başlangıçta komünist yönetimle iyi geçinebileceklerini zannettiler, ancak kilise üzerindeki baskılar giderek daha da arttı. Piskoposlar ve papazlar çok uzun ve ağır hapis cezalarına çarptırıldılar.

1967'de Arnavutluk dünyanın ilk ve tek ateist devleti olarak ilan edildiğinde Arnavut Ortodoks Kilisesi artık yıkılmış sayılırdı.

İlk ayin tekrar ancak 1990 yılının sonbaharında gerçekleşebildi.

Ayrıca bakınız

• Wikimedia Commons'ta Arnavut Ortodoks Kilisesi ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur

Dış bağlantılar

• Resmî site

Kaynakça

1. "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 16 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2015.
2. "Arnavutluk Otosefal Ortodoks Kilisesi'ndeki heykel" (PDF). 18 Haziran 2006 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2015.
3. John Anthony McGuckin (28 Aralık 2010). The Orthodox Church: An Introduction to Its History, Doctrine, and Spiritual Culture. John Wiley & Sons. s. 72. ISBN 978-1-4443-3731-0. 8 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2012. The Orthodox currently represent about half a million faithful, worshipping in 909 parishes.
4. "CNEWA - Autocephalous Orthodox Church of Albania". 26 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2015.