Şâfiîlik

Şafiî mezhebi (Arapça: المذهب الشافعي) veya Şafiîlik, İslam dininin dört büyük Sünnî (fıkıh) mezheplerinden birisi.^[11][12] Şâfiîlerin itikatta (inançta) mezhepleri ise Eş'ariliktir. İsmini asıl adı Ebû Abdillâh Muhammed b. İdrîs b. Abbâs eş-Şâfiî olan kurucusu Şafii'den (767-820) alır. Şafiî mezhebi, Malezya, Endonezya, Yemen ve Doğu Afrika'da yaygın olmakla birlikte,^[13] Suriye başta olmak üzere^[14] bazı Arap ülkelerinde yer yer mevcuttur. Türkiye'de daha çok Kürtler arasında, Kafkaslar'da Çeçenler ve Avarlar^[5] arasında yaygındır. Hanefîlik'ten sonraki en yaygın Sünni mezheptir.

Şâfiîlik

Şâfiî mezhebi (koyu mavi)
Kurucu
Şafii
Önemli nüfusa sahip bölgeler
Endonezya	[1]
Malezya	[2]
Yemen	[3]
Türkiye	[4]
Rusya  • Çeçenistan  • Dağıstan	[5]
Irak	[6]
Suriye	[7]
Mısır	[8]
Etiyopya	[9]
Somali	[10]
Dinler
İslam
Kutsal kitaplar
Kur'an-ı Kerim

Şafiî mezhebinin kurucusu İmam-ı Şafiî, Maliki ve Hanefi mezheplerinin usulleri yayılmaya başladığı ilk zamanlarda yetişti. Bu yüzden İmam-ı şafii mezheplerin yollarını izleme fırsatı buldu. Ve onlardan farklı bir usul takip etti. Fıkhın usulleri ile ilgili ilk eser olan "Er-Risale" isimli kitabı yazdı. Zaman içerisinde fakihler onun etrafında toplandılar ve onun geliştirdikleri usullere göre fetva verdiler. Böylece Şafiî mezhebi doğdu.

Şafiî mezhebine bağlı bilginlerden bazıları

Hadis bilginlerinden İmam Nesâi, kelam (akaid) bilginlerinden Eşari, Maverdi, İmam Nevevi, İmam-ül-Haremeyn Abdülmelik bin Abdullah, Gazali, İbn Hacer, Kaffal-ı Kebir, İbni Subki, İmam-ı Suyuti vb.

İmam Nesâi'nin "Sünen"i meşhurdur, Eşari, Ehl-i sünnetin itikaddaki iki imamından birisidir. Hocalarının zinciri İmam-ı Şafii'ye ulaşmaktadır.

Daha çok Hanefilik'in yaygın olduğu bölgelerde etkinlik gösteren Nakşibendi tarikat şeyhleri genellikle Şafii'dir: Halid Bağdadî, Abdullah Dağıstani gibi.

Kaynakça

1. "Vefatının 1199. yılında İmam Şafii". 18 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2023.
2. "MALEZYA - TDV İslâm Ansiklopedisi". 9 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2023.
3. "YEMEN - TDV İslâm Ansiklopedisi". 7 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2023.
4. "Diyanet, Türkiye'de Dini Hayat'ın haritas". 7 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2023.
5. "Teravih Ve Çeçenler – Kafkas Çeçen Kültür Derneği İstanbul". 7 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2023.
6. "Farklı etnik, dini ve mezhebi bileşenlerin mozaiği: Irak". 18 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2023.
7. "SURİYE - TDV İslâm Ansiklopedisi". 6 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2023.
8. "MISIR - TDV İslâm Ansiklopedisi". 28 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2023.
9. "ETİYOPYA - TDV İslâm Ansiklopedisi". 16 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2023.
10. "SOMALİ - TDV İslâm Ansiklopedisi". 1 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2023.
11. Hallaq, Wael B. (2009). An introduction to Islamic law. Cambridge ; New York: Cambridge University Press. s. 31. ISBN 978-0-521-86146-5. OCLC 317918774.
12. Saeed, Abdullah (2008). The Qurʼan: an introduction. London ; New York: Routhledge. s. 17. ISBN 978-0-415-42124-9. OCLC 145431783.
13. Bruinessen, Martin Van. "Religion in." http://www.hum.uu.nl/medewerkers/m.vanbruinessen/publications/Bruinessen_Religion_in_ 9 Kasım 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Kurdish Times New York 4 (Summer-Fall 1991): 5-27: "The Shafi'i mazhab has its adherents, besides, in Egypt, Hadramaut and especially Southeast Asia." 
14. "Diyanet Suriyeliler için "Şafii ilmihali" hazırladı". 7 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2023.