Östron

Östron, diğer adıyla estron (E1), zayıf bir östrojen ve küçük bir kadın cinsiyet hormonudur. Diğerleri östradiol ve östriol olmak üzere üç ana östrojenden biridir.^[1] Östronun yanı sıra diğer östrojenler de kolesterolden sentezlenir ve esas olarak gonadlardan salgılanır, ancak adipoz dokudaki adrenal androjenlerden de oluşturulabilirler.^[2] Östron, östradiol için bir öncü görevi gördüğü gibi östraidolun metabolize edilmesi sonucunda da ortaya çıkar.^[3]

Östron

Adlandırmalar
IUPAC adı (3aS,3bR,9bS,11aS)-7-Hydroxy-11a-methyl-2,3,3a,3b,4,5,9b,10,11,11a-decahydro-1H-cyclopenta[a]phenanthren-1-one
Diğer adlar Estron; E1; 3-Hydroxyestra-1,3,5(10)-trien-17-one
Tanımlayıcılar
CAS numarası	53-16-7
3D model (JSmol)	Etkileşimli görüntü
ChEBI	CHEBI:17263
ChemSpider	5660
KEGG	D00067
PubChem CID	5870
SMILES O=C4[C@]3(CC[C@@H]2c1ccc(O)cc1CC[C@H]2[C@@H]3CC4)C
Özellikler
Kimyasal formül	C18H22O2
Molekül kütlesi	270,37 g mol−1
Erime noktası	254.5
Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).
Bilgi kutusu kaynakları

Doğal bir hormon rolünün yanı sıra östron, ilaç olarak da kullanılmaktadır.

Biyolojik aktivite

Östron özellikle östrojen reseptörleri ERα ve ERβ'nın bir agonistidir. Östradiolden çok daha zayıf bir östrojendir.^[1][4][5] Farelere deri altı enjeksiyon yoluyla verilen östradiolün, östrondan yaklaşık 10 kat daha güçlü, östriolden de yaklaşık 100 kat daha güçlü olduğu gözlemlenmiştir.^[6] Düşük östrojenik aktivitesine ek olarak estron, estradiol ve estriolün aksine östrojen hedef dokularında birikmez.^[1] Östronun östradiole dönüştürülebilmesi nedeniyle, estron'un östrojenik aktivitesinin çoğu veya tamamı aslında estradiole dönüşümden kaynaklanmaktadır.^[7]

Kaynakça

1. Kuhl, H (Ağustos 2005). "Pharmacology of estrogens and progestogens: influence of different routes of administration". Climacteric (İngilizce). 8 (sup1): 3-63. doi:10.1080/13697130500148875. ISSN 1369-7137.
2. Hornstein, Theresa M. (2013). Biology of women. 5th ed. Jeri Lynn Schwerin, Ethel Sloane. Clifton Park, NY: Delmar, Cengage Learning. ISBN 978-1-285-40102-7. OCLC 911037670.
3. Chervenak, Judi (20 Ekim 2009). "Bioidentical hormones for maturing women". Maturitas. 64 (2): 86-89. doi:10.1016/j.maturitas.2009.08.002. ISSN 1873-4111. PMID 19766414. 11 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2022.
4. Ruggiero, Ronald J.; Likis, Frances E. (6 Mayıs 2002). "ESTROGEN: PHYSIOLOGY, PHARMACOLOGY, AND FORMULATIONS FOR REPLACEMENT THERAPY". Journal of Midwifery & Women's Health (İngilizce). 47 (3): 130-138. doi:10.1016/S1526-9523(02)00233-7. ISSN 1526-9523. 10 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2022.
5. Escande, Aurélie; Pillon, Arnaud; Servant, Nadège; Cravedi, Jean-Pierre; Larrea, Fernando; Muhn, Peter; Nicolas, Jean-Claude; Cavaillès, Vincent; Balaguer, Patrick (14 Mayıs 2006). "Evaluation of ligand selectivity using reporter cell lines stably expressing estrogen receptor alpha or beta". Biochemical Pharmacology. 71 (10): 1459-1469. doi:10.1016/j.bcp.2006.02.002. ISSN 0006-2952. PMID 16554039. 11 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2022.
6. Labhart, A. (6 Aralık 2012). Clinical Endocrinology: Theory and Practice (İngilizce). Springer Science & Business Media. ISBN 978-3-642-96158-8. 16 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2022.
7. Pasetto, N. (1980). The Menopause and Postmenopause : the Proceedings of an International Symposium held in Rome, June 1979. R. Paoletti, J. L. Ambrus. Dordrecht: Springer Netherlands. ISBN 978-94-011-7230-1. OCLC 851380321.