Loading AI tools
Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
Çelik, bir bitkinin dalının, yaprağının veya kökünün bir parçasının kesilerek uygun ortama dikilmesiyle gerçekleştirilen vejetatif bitki çoğaltma yöntemi. Elde edilen çelik, yeni kökler veya dallar üreterek ana bitkiden bağımsız bir bitki hâline gelir.
Çelik, bahçecilikde vejetatif (eşeysiz) üreme için kullanılan bir bitki parçasıdır. Kaynak bitkinin bitki sapının bir parçası veya kökü nemli toprak gibi uygun bir ortama yerleştirilir. Koşullar uygunsa, bitki parçası, "çarpıcı" olarak bilinen bir süreç olan ana bitkiden bağımsız yeni bir bitki olarak büyümeye başlayacaktır. Bir gövde çeliği yeni kökler üretir ve kök çeliği yeni gövdeler üretir. Bazı bitkiler, hem gövde hem de kök üreten, yaprak çeliği adı verilen yaprak parçalarından yetiştirilebilir.[1]
Bitkileri kesimlerden çoğaltmak, eski bir klonlama biçimidir.[2][3]
Çeliklerin birçok avantajı vardır, temel olarak üretilen yavrular, pratik olarak ebeveyn bitkilerinin klonlarıdır. Bir bitki olumlu özelliklere sahipse, avantajlı genetik bilgiyi yavrularına aktarmaya devam edebilir. Ticari yetiştiriciler bitkileri arasında bir tutarlılık açısından belirli bir bitkiyi klonlamaya olanak sağladığı için bu özellikle ekonomik yönden avantajlıdır.[4]
Son zamanlarda, çelikler oluşturmak için otomatik makineler geliştirilmiştir.[5][6]
Gelişen kök oluşumu, kök olmayan bir bitkinin herhangi bir yapısından oluşan kökleri ifade eder; bu kökler normal gelişimin bir parçası olarak veya bir stres tepkisi nedeniyle oluşabilir.[7]
Moleküler seviyede, ilk olarak gövdede bir kesim eksize edildiğinde, beklenmedik kök oluşumu için gerekli olduğu bilinen jasmonik asit'de ani bir artış olur.[8] Kesme işlemi orijinal kök sisteminden çıkarıldığında, kökte yapılan ve gövdeye taşınan kök engelleyici hormonlar sitokinin ve strigolakton konsantrasyonda azalma olur.[7] Polifenol degradasyonu azalır ve oksin konsantrasyonunu artırır. Artan oksin konsantrasyonu, her ikisinin de düzenlediği bir MAPK sinyal kademeli ve bir cGMP-bağımlı yol yoluyla kök oluşumunu başlatan nitrik oksit konsantrasyonunu arttırır. Mitotik bölünme ve her ikisi de gelişigüzel kök oluşumunun başlaması için gereklidir.[9] Kök primordia kökteki kambiyal hücrelerden oluşur.[7] Ayrılmış etli (sukulent) yaprakların ve yaprak çeliklerinin yayılmasında, kök primordiası tipik olarak yaprak primordiası ortaya çıktıktan sonra bazal kallus dokusundan ortaya çıkar.[10]
1935 gibi erken bir tarihte, oksin olarak da bilinen indolil-3-asetik asit (IAA), kök çeliklerinin sapına uygulandığında bir uygulama yapılmayan çeliklere kıyasla ortalama tesadüfi kök sayısını artırır. Araştırmacılar ayrıca bu bileşiği, normalde herhangi bir kök oluşumuna sahip olmayacak yapraksız gövdelere de uyguladılar ve oksinin kök oluşumunu indüklediğini, böylece kök oluşumu için oksinin gerekli olduğunu buldular.[11] Bu hormonun belirlenmesi, kök büyümesini teşvik etmek için bazen yumuşak çeliklere uygulandığı için vejetatif çoğaltmaya dayanan endüstriler için önemli olmuştur.[7]
Bazı bitkiler diğerlerinden çok daha kolay kök oluşturur. Odunsu bitkilerden gövde çelikleri, odunun olgunluğuna bağlı olarak farklı şekilde işlenir:
Çoğu çelikler bitki parçalarıdır ve kendilerine ait kök sistemleri yoktur ve bu nedenle uygun koşullar karşılanmazsa dehidrasyon nedeniyle ölme olasılığı yüksektir. Nemli bir ortama ihtiyaç duyarlar, ancak kesme çürümesine karşı çok ıslak da olmamalıdırlar. Bu işlemde toprak, perlit, vermikülit, lif, kaya yünü, genişletilmiş kil agregası dahil ve hatta doğru koşullar sağlandığında su gibi bunlarla sınırlı olmayan bir dizi ortam kullanılır. Çoğu etli (sukulent) yapılı bitkilerin çelikleri, kesim yüzeyi kuruyana kadar açık havada bırakılabilir, bu da kesim daha sonra dikildiğinde kök oluşumunu iyileştirebilir.
Ilıman ülkelerde, uygulamada belirli farklılıklar olsa da yumuşak, yarı odunsu ve odunsu gövde çelikleri alınabilir. Belirli koşullar, çelikler için daha uygun sonuçlara yol açar; bitki üzerindeki zamanlama, büyüklük, konum ve yeşillik miktarı önemlidir. Genç odunun gövde çelikleri ilkbaharda üst dallardan, kışın ise alt dallardan sertleştirilmiş odun çelikleri alınmalıdır. Gövde çeliklerinin uzunluğu için ortak sınırlar, yumuşak çelikler için 5–15 cm ve odunsu çelikler için 20–25 cm arasındadır. Yumuşak çelikler, yeşilliklerin yaklaşık üçte ikisi kaldırıldığında en iyi sonucu verir.[14] Sert ağaç gövde çelikleri ise tamamen bitki örtüsünün çıkarılmasına ihtiyaç duyar. Kesimin ya bir düğümün hemen altında,[15] ya da bir düğümün 1 cm altına kadar yapılması gerekir.[16]
Çeliklerin doğrudan toprağa yerleştirilmesinin yanı sıra, su içinde köklendirilmesi de mümkündür. Bakteri birikimini ve kök çürümesi olasılığını önlemek için suyun sık sık değiştirilmesi gerekir. Aynı sebepten dolayı suda yeterli oksijene ihtiyaç duyar. Bu nedenle bu teknikle nemli bir atmosfere (plastik örtü kullanımı) gerek yoktur.[17][18]
Yumuşak çelik ve yarı odunsu çelikler için ortam genellikle nemli tutulur genellikle çelikler plastik bir tabakanın altına veya çeliklerin kurumasını önlemek için havanın nemli tutulabileceği başka bir kapalı alana yerleştirilerek elde edilir. Ortamdaki çelikler, tipik olarak ince bir sis ile sulanır. İlk sulamanın ardından amaç, toprağı nemli tutmak, ancak ıslak veya su dolu tutmak değildir; tekrar sislemeden önce ortamın neredeyse kurumasına izin verilir.[14]
Bir köklendirme hormonu büyümeyi "teşvik etmek" için verilebilir ve bitki büyümesinin başarı oranını artırabilir.[19] Gerekli olmamasına rağmen, bitki hormonu oksinlerin sinyal aktivitesi yoluyla kök oluşumunu teşvik etmek için birkaç bileşik kullanılabilir. Yaygın olarak kullanılan kimyasallar arasında, toz, sıvı çözelti veya jel olarak kullanılan indol-3-butirik asit (IBA) vardır. Bu bileşik ya çeliğin kesilmiş ucuna ya da yaprak spreyi olarak uygulanır. Köklendirme hormonu, bir salkım söğüt ağacının sarı uçlu filizlerini suya batırmak veya söğüt ağacının kabuğundan bir çay hazırlamak gibi doğal olarak üretilebilir. Kullanmadan önce 24 saat ıslatıldığında sürgünler veya ağaç kabuğu daha iyi sonuç verir.[20] Cyperus rotundus yapraklarının ve soğanlarının ezilmesinden elde edilen öz, çeşitli bitki türlerinin çeliklerinin ve fidelerinde mükemmel bir köklenme sağlar.[21][22] Bal, herhangi bir bitki hormonu içermemesine rağmen, doğal antiseptik ve antifungal özellikleriyle köklenme başarısına da yardımcı olabilir.[23][24] veya su içinde bir aspirin tableti[25] köklenme sürecine de yardımcı olabilir.[26]
Bir bitkinin birçok bitkisel kısmı kullanılabilir. En yaygın yöntemler şunlardır:
Söğüt, böğürtlen ve pelargonium gibi bazı türler sadece nemli toprağa bir çeliği konularak yetiştirilebilse de, türlerin çoğunluğu daha fazla dikkat gerektirir. Çoğu tür, nemli, sıcak, kısmen gölgeli koşullara ihtiyaç duyar, bu nedenle yukarıdaki yaklaşımın izlenmesini gerektirir. Özellikle zor türler soğuk havaya ve ılık toprağa ihtiyaç duyabilir. Ayrıca çok daha zor çeliklerde o bitki türü ile başarı şansı en yüksek olan çelik türü kullanılmalıdır.[28]
Gövde çeliği çoğaltma büyümesini geliştirmenin yolları vardır. Yoğunlaştırıcı ışık, çeliklerin daha hızlı köklenip filizlenmesini sağlarken, bu şekilde oluşan ısı çoğaltma malzemesinin sıkıntıya girmesine neden olabilir.[29] Açelya çelikleri, mantar patojeni Rhizoctonia'dan dezenfekte etmek için suda hafifçe ısıtılabilir ve bu potansiyel olarak diğer bitkiler için de kullanılabilir.[30]
Burada birkaç seçenek kullanılabilse de yumuşak ve yarı odunsu çelikler için genellikle plastik kullanılmaktadır. Tepsilerin altındaki toprak (hava nemini artırmak için) ve tepsi içindeki toprağın kendisi nemli tutulur ancak doldurulmaz. Çeliklerin oturduğu tepsiler, kılcal hareketi önlemek için en iyi taşların üzerine yerleştirilir (çünkü bu, tepsilerin içindeki toprağı çok ıslak tutabilir). Tepsilerdeki toprak% 85 ila 95 doygunlukta tutulmalıdır.[31] Automated (overhead) misting systems, boom systems or fog systems[32] ayrıca seralarda kullanılabilir. Bir çeliğin kalus yapabilmesi için sisleme frekansı, 24 saatlik bir süre içinde 5-10 dakikada bir 5-8 saniyelik sisleme içerir. 3-4 gün sonra sisleme gün içinde her 10-20 dakikada bir 3-5 saniyeye, geceleri ise daha seyrek olarak düşürülür. Kökler görünür hale geldiğinde (3. aşama) sisleme azaltılabilir ve 4. aşamada (tonlama) çok az sisleme yapılmalı veya hiç yapılmamalıdır (çoğu tür için 10 ila 14. güne kadar)[31]).[32] Plastik çadır kullanırken çok daha az sislemeye ihtiyaç vardır (günde bir veya iki kez).[33] Küf oluşumunu önlemek için sera bir süre havalandırılmalıdır.[34]
Yumuşak ve yarı odunsu çelikler için hava sıcaklığı 21 °C civarında optimaldir.[35][36][37][38] ancak 12 °C kadar düşük sıcaklıklar da kabul edilebilir. Havanın 23 °C üzerinde ısıtılması, patojenlerin büyümesini teşvik eder.[35] Havalandırma (manuel veya otomatik pencere açıcılar aracılığıyla) sera veya soğuk yastıkların hava sıcaklığını düşürebilir. Seralarda ısıyı belirli bir sıcaklıkta tutmak için otomatik termostat sistemleri de kullanılabilir. Ortam sıcaklığı en iyi 20-22 °C'de tutulduğunda, alttan ısıtma (toprak) kök başlangıcı için ideal olma eğilimindedir.[31]
Kesilen parçaların sıcak tutulması ve bir miktar ışığın sağlanması gerekirken, doğrudan güneş ışığından uzak tutulması gerekir.[39] Bunu başarmanın bazı yolları arasında beyaz yıkama, yarı beyaz plastik, geri çekilebilir gölge perdeler bulunur.
İlk aşamada optimum ışık seviyeleri yaklaşık 120 ila 200 μmol/m'dir. Kallus oluştuğunda ve kökler oluşmaya ve su almaya başladığında (aşama 3: kök gelişim aşaması), ışık yoğunluğu seviyeleri kademeli olarak artırılabilir.[40][41]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
