Nükleer kuvvet

Nükleer kuvvet, atomların protonları ve nötronları arasında hareket eden bir güçtür.^[1] Nötronlar ve protonlar, her ikisi de çekirdek, nükleer güç tarafından neredeyse aynı şekilde etkilenir. Protonlar +1 e şarj olduklarından, onları ayırma eğiliminde olan bir elektrik kuvveti yaşarlar, ancak kısa mesafede çekici nükleer kuvvet elektromanyetik kuvvetin üstesinden gelecek kadar güçlüdür. Nükleer güç çekirdekleri atom çekirdeğine bağlar.^[2]

Nükleer kuvvet, yaklaşık 1 femtometre (FM ya da 1.0 × 10⁻¹⁵ metre) mesafedeki çekirdekler arasında güçlü bir şekilde çekicidir, ancak yaklaşık 2,5 FM'in ötesindeki mesafelerde hızla önemsiz hale düşer. 0.7 FM'den daha kısa mesafelerde nükleer güç itici hale gelir.^[1]

Nükleer kuvvet, nükleer güç ve nükleer silahlarda kullanılan enerjinin depolanmasında önemli bir rol oynar. Yüklü protonları elektrik itmelerine karşı bir araya getirmek için iş (enerji) gereklidir.^[2]

Tanım

Nükleer kuvvet genellikle nükleonlarla ilişkilendirilirken, daha genel olarak bu kuvvet hadronlar veya kuarklardan oluşan parçacıklar arasında hissedilir.^[3]

Kaynakça

1. Kenneth S. Krane (1988). Introductory Nuclear Physics. Wiley & Sons. ISBN 0-471-80553-X.
2. Binding Energy, Mass Defect 18 Haziran 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Furry Elephant physics educational site, retr 2012 7 1
3. Povh, B.; Rith, K.; Scholz, C.; Zetsche, F. (2002). Particles and Nuclei: An Introduction to the Physical Concepts. Berlin: Springer-Verlag. s. 73. ISBN 978-3-540-43823-6.