Uçuş dinamikleri
From Wikipedia, the free encyclopedia
Uçuş dinamikleri, dış uzayda ya da hava boyunca uçan taşıtların kontrolü, stabilitesi ve performansı üzerine yapılan inceleme ve çalışmalardır. Zamana göre onun motoru üzerine etkiyen kuvvetlerin onun davranışını ve hızını nasıl etkilediğine dikkat eder.
Sabit kanatlı uzay aracında, yerel hava akışına göre aracın değişen döngüsü iki kritik parametreyle gösterilir. atak açısı(alfa) ve yana kayma açısı(beta). Bu açılar hava süratinin vektör yönünü tanıtır çünkü o aerodinamik kuvvetlerindeki modüllerin ve uzay aracına uygulanan momentlerin temel kaynağıdır.
Uzay aracı akışkan dinamiği üç kuvvet içerir: itici, yerçekimsel ve kaldırma ve direnç (herhangi diğer gök atmosferi ya da dünya boyunca seyahat ettiğin zaman). Uzay aracı uçuşunu içeren aerodinamik kuvvetleri çok küçük olduğunda dolayı bu baskın kuvvet olarak yerçekimini terk eder.
Uçak ve uzay aracı dünya horizonu ve başına göre onların dönüşünde ciddi bir ilgiyi paylaşır ve bu açıların başka seti tarafından gösterilir “yaw, pitch, roll” onların günlük konuşma dilinin anlamına denk açılardır ve ayrıca eular dizisi olarak tanımlanan resmi bir tanıma sahiptir. Bu açılar, bir aracın hızının kuvvete karşılık gelmesindeki gibi dönüşün torka karşılık geldiği yerde hareketin dönme denklemlerinin çarpımıdır. Tüm uçuş araçları için dinamik, dönüş ve çevirmenin bu iki parçası benzer bir şekilde kullanılır ve aracın durumunu geliştirmek için bir çift biçiminde (dönüş ve hız) yoldur.