![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/13/Thorium_sample_0.1g.jpg/640px-Thorium_sample_0.1g.jpg&w=640&q=50)
Toryum bazlı nükleer enerji
From Wikipedia, the free encyclopedia
Toryum bazlı nükleer enerji üretimi, verimli öncül element toryumdan üretilen izotop uranyum-233'ün nükleer bölünmesiyle beslenir. Bir toryum yakıt çevrimi, toryum bolluğu, üstün fiziksel ve nükleer yakıt özellikleri ve azaltılmış nükleer atık üretimi dahiluranyum yakıt çevrimine göre çeşitli potansiyel avantajlar sunabilir.[Note 1] Toryum yakıtının bir avantajı, düşük silahlanma potansiyelidir; büyük ölçüde toryum reaktörlerinde tüketilen uranyum-233/ 232 ve plütonyum-238 izotoplarını silah haline getirmek zordur.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/13/Thorium_sample_0.1g.jpg/640px-Thorium_sample_0.1g.jpg)
Nükleer bilimci Ralph W. Moir ve Edward Teller otuz yıllık bir kapatmanın ardından toryumun fizibilitesini inceledi ve toryum araştırmalarının yeniden başlatılması ve bir prototip tesisin inşa edilmesini önerdiler.[1] 1999 ile 2024 arasında, dünyadaki faal durumdaki toryum reaktörlerinin sayısı sıfırdan bir avuç araştırma reaktörüne, bir elektrik santrali olarak kullanılmak üzere tam ölçekli toryum bazlı reaktörler üretmeye yönelik ticari planlara yükseldi.
Savunucular, toryumun yeni nesil temiz ve güvenli nükleer enerji geliştirmenin anahtarı olduğuna inanıyor. 2011 yılında, Georgia Institute of Technology'deki bir grup bilim insanı, toryuma dayalı gücü "insanlığın olumsuz çevresel etkisinin büyük bir bölümünü çözen, gerçekten sürdürülebilir enerji kaynaklarına giden 1000 yılı aşkın bir çözüm veya kaliteli bir düşük karbonlu köprü " olarak değerlendirdi.[2] Bununla birlikte, toryum gücünün geliştirilmesi önemli bir başlangıç maliyetlerine sahiptir. Genel olarak besleyici reaktörlerin geliştirilmesi endişeleri artıracaktır.
Toryumun Nükleer reaktörlerde nükleer yakıt olarak kullanılacağı birkaç toryum reaktörü inşa edildi. Bu reaktörlerden birisine Çinde Çin Fizik enstitüsü tarafından deneysel işletme izni verildi.[3][4]