Sinyal Gürültü Oranı
From Wikipedia, the free encyclopedia
Sinyal-gürültü oranı (kısaltılmış SNR veya S / N) bilim ve mühendislikte kullanılan, istenen bir sinyalin seviyesini arka plandaki gürültü seviyesiyle karşılaştıran bir ölçüdür. SNR, sinyal gücünün gürültü gücüne oranı olarak tanımlanır, genellikle desibel cinsinden ifade edilir. 1: 1'den yüksek bir oran (0 dB'den büyük bir oran) gürültüden daha fazla sinyal olduğunu gösterir.
SNR, elektrik sinyalleri için yaygın olarak alıntılanırken, herhangi bir sinyal formuna, örneğin bir buz çekirdeğindeki izotop seviyelerine, hücreler arasındaki biyokimyasal sinyale veya finansal ticaret sinyallerine uygulanabilir. Sinyal-gürültü oranı bazen yararlı bilgilerin bir konuşma veya takastaki yanlış veya alakasız verilere oranını ifade etmek için mecazi olarak kullanılır. Örneğin, çevrimiçi tartışma forumlarında ve diğer çevrimiçi topluluklarda, konu dışı gönderiler ve spam, uygun tartışmanın "sinyaline" müdahale eden "gürültü" olarak kabul edilir.[1]
Bir iletişim kanalının sinyal / gürültü oranı, bant genişliği ve kanal kapasitesi Shannon-Hartley teoremi ile açıklanır.