Sezar İç Savaşı
Roma Cumhuriyeti'nde iç savaş / From Wikipedia, the free encyclopedia
Sezar İç Savaşı MÖ 49-45 yılları arasında Roma Cumhuriyeti'nin Roma İmparatorluğu'na dönüşmeden önceki son çatışmalarından biriydi. Jül Sezar ve Magnus Pompey arasında bir dizi siyasi ve askeri çatışma olarak tarihe geçti.
Sezar İç Savaşı | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pharsalus Muharebesi'ndeki galip Sezar | |||||||||
| |||||||||
Taraflar | |||||||||
Populares | Ptolemaios Krallığı | ||||||||
Komutanlar ve liderler | |||||||||
Jül Sezar Marcus Antonius Gaius Curio |
Gnaeus Pompeius Magnus Quintus Scipio Titus Labienus Genç Cato | ||||||||
Güçler | |||||||||
10 Lejyon | 15 Lejyon |
Savaştan önce Sezar, sekiz yıl boyunca Galya'nın İşgali'ne öncülük etmişti.[1] MÖ 49'un sonlarında Sezar'ın yetkilerini bırakıp ordusunu dağıtmaması ve Pompey'in geri adım atmayı reddetmesiyle başlayan bir gerilim artışı, iç savaşın patlak vermesine yol açtı. Senato ve Pompey'in Sezar'ın eyaletlerinden ve ordularından vazgeçmesini talep etse de Sezar reddetti ve bunun yerine Roma'ya yürüdü.
Savaş, İtalya, İlirya, Yunanistan, Mısır, Afrika ve Hispanya'da yapılan ve dört yıl süren bir savaşlar dizisiydi. Pompey, MÖ 48'de Dyrrhachium Muharebesi'nde Sezar'ı mağlup etti, ancak kendisi Pharsalus Muharebesi'nde kesin bir şekilde mağlup oldu. Brutus ve Cicero da dahil olmak üzere birçok eski Senatör savaştan sonra teslim olurken, Genç Cato ve Metellus Scipio gibi diğerleri savaşmaya devam etti. Pompey, Mısır'a kaçtı ve orada bir suikast ile öldürüldü. Sezar, MÖ 46'da Thapsus Muharebesi'nde Scipio'yu yendi ve Küçük Asya'ya müdahale etti. Scipio ve Cato kısa bir süre sonra intihar etti. Ertesi yıl Sezar, eski teğmeni Labienus komutasındaki son Pompei'lileri Munda Savaşı'nda yendi. MÖ 44'te diktatör perpetuo (ebedi diktatör veya ömür boyu diktatör) ilan edildi.