Rücû (hukuk)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Rücu, bir kişinin, hukuken diğerinin yerine geçerek üçüncü kişilere karşı onun haklarını ve sorumluluklarını devralması durumudur.[1] Genellikle sigorta hukukunda karşılaşılır. Sigorta şirketleri, tazminat ödedikleri oranda hukuken sigortalının yerine geçerek kusurlu üçüncü şahıslara rücu etme hakkı kazanırlar.
Rücu kelimesinin kökeni Arapça olup, dönmek anlamına gelir. Rücu edenin, hak sahibine karşı yerine getirilmesi gereken edimi yerine getirdikten sonra asıl sorumluya dönerek kusurlu kişiden bu edimi talep etmesi söz konusudur.[2] Rücu edenin bu şekilde üçüncü kişinin yerine geçmesine hukukta halefiyet denir.[3]