Polibütilen tereftalat
From Wikipedia, the free encyclopedia
Polibütilen tereftalat (PBT) bir termoplastik mühendislik polimeridir ve bu yalıtkan olarak elektrik ve elektrikli eşyalar endüstrilerinin içinde kullanılır. Bu bir termoplastik yarı bir polimerdir ve bir polyestere benzerdir. Polibütilen tereftalat solventlere karşı dayanıklıdır, şekillendirme sırasında azıcık küçülür, mekaniksel anlamda güçlüdür, ısı dayanıklılığı 150 °C ve ya cam elyafı ile 200 °C'ye kadar çıkabilir ve yanmaz hâle getirebilmek için alev geciktiriciler ile işlenebilir. Britanyalı Imperial Chemical Industries okulu tarafından geliştirilmiştir.
Adlandırmalar | |
---|---|
Poli(oksi-1,4-bütandiiloksikarbonil-1,4-fenilenkarbonil) | |
Tanımlayıcılar | |
Özellikler | |
Molekül formülü | (C12H12O4)n |
Erime noktası | 223 |
Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa). | |
Bilgi kutusu kaynakları |
Polibütilen tereftalat, diğer termoplastik poliesterlerle yakından ilişkilidir. Polietilen tereftalat ile kıyaslanırsa, polibütilen tereftalatın biraz daha düşük gücü ve sertliği olduğu görülür, darbe direnci biraz daha iyidir ve biraz daha düşük cam geçiş sıcaklığı vardır. Polibütilen tereftalat ve Polietilen tereftalat 60 °C (140 °F) üstü sıcaklıklara dayanıklıdır. PBT ve PET dışarı bir bölgede kullanılırsa ultraviyole korumasına gerek duyar ve bu poliesterlerin çoğunluğu yanıcıdır, fakat katkı maddeleri hem ultraviyole hem de yanıcılık özelliklerini iyileştirmek için kullanılabilir.