Kullanıcı mesaj:Superyetkin/2009-1

Avrupa'ya gelişleri

557 yılında Kafkasya'nın kuzey bölümüne gelen Avarlar kısa zaman sonra Constantinople'a bir elçi göndererek Bizans İmparatorluğu ile ilk ilişkilerini kurmuşlardır. Altın karşılığında asileri cezalandırma görevini üstlenen Avarlar, bölgede birçok göçmen kavme (Kutrigurlar, Sabirler, Antoklar ve Onogurlar) üstünlük sağlamış ve 562 yılı itibariyle Tuna Havzası'nın büyük bölümünü ele geçirmişlerdir.^[1] Avarların Balkanlar'a ulaştıkları andaki atlı sayısının 20000 olduğu düşünülmektedir. Doğu Roma İmparatoru I. Jüstinyen tarafından yüzüstü bırakılan Avarlar Almanya'ya yönelmiş (Hun İmparatoru Attila'nın bir yüzyıl önce yaptığı gibi) ve Baltık Denizi'ne dek ilerlemişlerdir. Ne var ki, Germenya'ya yönelik bu tehdit Frenkler tarafından durdurulmuş ve Batı Avrupa'nın uygunsuz hava koşullarıyla da boğuşan Avarlar oldukları yerde kalmışlardır.

Varsıl topraklar arayan Avarlar Tuna Irmağı'nın güneyine inmek istemişler ancak bu, Göktürklerle gizli bir anlaşma yapan Bizanslılarca engellenmiştir. Avarlar bunun üzerine ilgilerini Karpatya Ovası'na ve bu bölgenin sunduğu güçlü savunma hatlarına yönlendirmişlerdir.^[2] Ancak, bu bölgede o tarihte Gepidler oturmaktaydı. Gepidler'in ezeli düşmanı Lombardlarla işbirliği yapan Avarlar, Gepid Krallığı'nın büyük bölümünü sona erdirmişlerdir. Zaferin hemen ardından Lombardları Kuz<ey İtalya'ya göç etmeye 'ikna eden' Avarlar, Kavimler Göçü'nün son büyük dalgasına önayak olmuşlardır.

Barbar kavimleri birbirlerine karşı kışkırtmada başarı sağlayan Avarlar, Bizanslılarca Scythia Bölgesi'ne saldırmaya ikna edilmişlerdir. Bu teklifin bu denli cazip görünmesinin nedeni adı geçen bölgenin o ana dek fethedilmeniş olmasıydı.^[3] Bu bölgeyi ele geçiren Avarlar kısa süre sonra Panonya'ya geri dönmüşlerdir.

Böylece Avarlar, MS 600 yılı itibariyle batıda bugünkü Avusturya'dan doğuda Pontik bozkırlarına uzanan bir imparatorluk kurmuşlardı.

1. Pohl
2. Transilvanya Tarihi, Cilt I. László Makkai, András Mócsy. Columbia University Press. 2001
3. Florin Curta. Slavların Kökeni