![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3e/Generation_timeline.svg/langtr-640px-Generation_timeline.svg.png&w=640&q=50)
Kayıp Nesil
I. Dünya Savaşı sırasında büyüyen, doğum tarihleri yaklaşık 1883 ile 1900 arasında olan nesil / From Wikipedia, the free encyclopedia
Kayıp Nesil ya da Kayıp Kuşak, I. Dünya Savaşı sırasında erken yetişkinlik dönemindeki sosyal nesil topluluğudur (kohort). Bu bağlamda "kayıp", savaş sonrası erken dönemde savaştan sağ kurtulanların çoğunun "kafası karışmış, başıboş dolaşan, amaçsız" ruhuna atıfta bulunur.[1] Terim ayrıca özellikle 1920'lerde Paris'te yaşayan bir grup Amerikalı gurbetçi yazara atıfta bulunmak için de kullanılır.[2][3][4] Terimi ortaya çıkaran kişi Gertrude Stein iken daha sonra Ernest Hemingway tarafından 1926 tarihli The Sun Also Rises (Güneş de Doğar) adlı romanının epigrafında "Hepiniz kayıp bir nesilsiniz." şeklinde kullanılmıştır.[5][6]
Daha genel anlamda Kayıp Nesil, 1883 ile 1900 yılları arasında doğan bireylerden oluştuğu kabul edilir.[7] Sanayi Devrimi'nin ardından, Kayıp Kuşak'ın Batılı üyeleri, daha önce hiç olmadığı kadar okuryazar, tüketimci ve medyaya doymuş fakat aynı zamanda katı biçimde muhafazakar toplumsal değerleri sürdürme eğiliminde olan toplumlarda büyümüştür.
Kohortun genç erkekleri, genellikle kendi yaş gruplarının yaşam süresinin belirleyici anı olarak görülen bir çatışma olan Birinci Dünya Savaşı için kitlesel ölçekte seferber edilmiştir. Genç kadınlar da savaşa katkıda bulunmuş, savaştan etkilenmiş ve sonrasında siyasî ve yaşamın diğer alanlarında daha fazla özgürlük kazanmıştır. Kayıp Nesil ayrıca İspanyol gribi pandemisine karşı oldukça savunmasızdı ve Kükreyen Yirmiler olarak bilinen dönemde özellikle büyük şehirlerde birçok kültürel değişimin arkasındaki itici güç olmuştur.
Daha sonra Büyük Buhran'ın ekonomik etkilerini yaşamış ve sıklıkla kendi oğullarının İkinci Dünya Savaşı'nda savaş alanlarına gittiğine şahit olmuştur. Gelişmiş dünyada, çatışmadan sonraki on yıllar boyunca emeklilik ve ortalama yaşam beklentisine ulaşma eğiliminde olmuş ancak bazıları, normları önemli ölçüde geride bırakmıştır. 19. yüzyılda doğduğu bilinen hayatta kalan son kişi (Nabi Tajima), 2018'de ölmüştür.