Dün, Bugün, Yarın
From Wikipedia, the free encyclopedia
Dün, Bugün, Yarın (Özgün adı. Ieri, Oggi, Domani) 1963 yılı, İtalya-Fransa ortak yapımı komedi filmidir. Film İngilizce konuşulan ülkelerde Yesterday, Today and Tomorrow adıyla gösterilmiştir.
Ieri, Oggi, Domani | |
![]() "Dün, Bugün, Yarın" (Ieri, oggi, domani) filminin özgün İtalyanca afişi. | |
Yönetmen | Vittorio De Sica |
---|---|
Yapımcı | Carlo Ponti |
Senarist | Eduardo De Filippo Isabella Quarantotti Cesare Zavattini Bella Billa Lorenza Zanuso |
Oyuncular | Sophia Loren Marcello Mastroianni |
Müzik | Armando Trovajoli |
Görüntü yönetmeni | Giuseppe Rotunno |
Kurgu | Adriana Novelli |
Dağıtıcı | Embassy Pictures Corporation |
Cinsi | Sinema filmi |
Türü | Seks komedi, romantik, suç |
Renk | Renkli (Technicolor) |
Yapım yılı | 1963 |
Çıkış tarih(ler)i | 19 Aralık 1963, İtalya 17 Mart 1964 ABD |
Süre | 118 dakika |
Ülke | ![]() ![]() |
Dil | İtalyanca |
Diğer adları | Dün, Bugün, Yarın (Türkiye) Hier, aujourd'hui et demain (Fransa) Yesterday, Today and Tomorrow (ABD) Ayer, hoy y mañana (İspanya) Gestern, heute und morgen (Batı Almanya) |
Vittorio De Sica'nın yönettiği, birbirinden bağımsız 3 bölümden oluşan filmin senaryosu aralarında De Sica'nın gedikli senaristi Cesare Zavattini'nin de olduğu altı kişilik bir senarist kadrosu tarafından yazılmıştır. Her üç bölümünün başrollerinde de Sophia Loren ve Marcello Mastroianni'nin oynadıkları Dün, Bugün, Yarın'ın Technicolor görüntülerini Giuseppe Rotunno çekmiş, yapımcılığını ise, aynı zamanda Sophia Loren'in kocası olan Carlo Ponti üstlenmiştir.
Filme 1965 yılında Yabancı Dilde En İyi Film Akademi Ödülü verildi. Yönetmenlik kariyerinin başlarında Bisiklet Hırsızları ve Umberto D. gibi sosyal konulara eğilen filmlere imza atmış olan, İtalyan Yeni Gerçekçiliği sinema akımının öncü yönetmeni Vittorio De Sica'nın bu suya sabuna dokunmayan ancak oldukça eğlendirici güldürüsünün Oscar ödülünü alması beklenmiyordu.
Yine 1965 yılında, film Marcello Mastroianni'ye BAFTA'da "en iyi yabancı oyuncu" ödüllünü, Carlo Ponti'ye ise David di Donatello en iyi film ödülünü kazandırdı.
Filmin 3 bölümünün de ortak teması, kadın cinselliğinin gücü ve erkekler üzerindeki etkisidir. Film biraz da, yönetmen Pietro Germi'nin, o yıllarda çok popüler olan Divorzio all'italiana (İtalyan Usulü Boşanma) (1962) filmindeki sosyal içerikli taşlamaları andırır. Zaten De Sica da 1964'te yine Loren ve Mastroianni'yi birlikte oynatarak, bu kez Matrimonio all'italiana (İtalyan Usulü Evlilik)'yı çekmiştir.[1]