Geleneğin icadı
From Wikipedia, the free encyclopedia
Geleneğin icadı, Britanyalı Marksist düşünür E. J. Hobsbawm ve T. O. Ranger'ın editörü olduğu ve kavramın adını aldığı 1983 tarihli kitapta öne çıkan bir ifadedir.[1] Giriş bölümünde editörler çoğu "geleneğin, eski gözüken veya eski olduğu iddia edildiği halde gayet yeni ortaya çıkmış ve hatta bazen icad edilmiş" olduğunu savunur.[2] Kendileri geleneğin "icadı"nı bu açıdan, sonradan eski olduğu iddia edilmeyen bir geleneği "başlatmak"tan veya "öncüsü olmak"tan ayırırlar. Olgu ulus ve ulusçuluğun modern gelişiminde, ulusal birliği sağlayan, ulusal kimliği yaratan ve belirli kurumları veya kültürel uygulamaları meşrulaştıran eylemlerde açıkça görülür.[3]