Güneydoğu Asya'daki Dünya Mirasları listesi
Vikimedya liste maddesi / From Wikipedia, the free encyclopedia
UNESCO (Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü), Güneydoğu Asya'nın on bir ülkesinde ("Taraf Devletler" olarak da anılır), Endonezya, Vietnam, Tayland, Filipinler, Malezya, Myanmar, Kamboçya, Laos ve Singapur'da 37 Dünya Mirası alanı belirledi. Sadece Brunei ve Doğu Timor, Dünya Mirası alanlarına sahip değildir. Papua Yeni Gine, Palau, Tayvan ve Hainan da bazen Güneydoğu Asya'ya bağlı olarak anılır.[1][2]
Endonezya ve Vietnam'da sekiz, Filipinler'de altı, Tayland'da beş, Malezya'da dört, Kamboçya ve Laos'ta ikişer, Myanmar ve Singapur'da birer Dünya Mirası alanı bulunmaktadır.[3] Bölgeden ilk site, Dünya Miras Komitesi'nin 1991 yılındaki oturumunda listelendi.[4] Bölgede listelenen son site, Singapur Botanik Bahçeleri, Bonn, Almanya'da 2015 yılında gerçekleştirilen 39. oturumda listelenmiştir. UNESCO'nun Dünya Miras Komitesi, her sene listedeki yeni Dünya Mirasları ekleyenilir veya kriterleri karşılamayan alanları listeden çıkarabilir. Seçim on kritere dayanmaktadır: altısı kültürel miras (i-vi) ve dört tane doğal miras (vii-x);[5] bazı alanlar, hem kültürel hem de doğal kriterleri aynı anda karşılayabilir ve "karma miras" alanı olarak listelenebilir. Güneydoğu Asya'da 23 kültürel, 13 doğal ve bir karma site bulunmaktadır.[3]
Dünya Miras Komitesi, "bir alanın Dünya Mirası Listesi'nde yazılı olduğu özellikleri tehdit eden koşulları" gerekçe göstererek bir alanın tehlike altında olduğunu belirtebilir. Bölgede tek site, Sumatra'daki Tropik Yağmur Ormanları tehlike altında olarak listelenmiş; Angkor veFilipin Sıradağlarındaki Pirinç Terasları tehlike altında olarak listelenmiş olmalarına rağmen sırasıyla 2004 ve 2012 yıllarında listeden çıkarılmıştır.