Ezra Kitabı
İbrani Kutsal Kitabı'nın (Eski Ahit) bir parçası olan Tarihi Kitaplar'ın bölümü / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ezra kitabı, Tanah'ın Ketuvim kitabına bağlı bir metindir. Orijinalinde Nehemya kitabı ile birlikte yer alan bu metin Hristiyanlığın erken çağlarında iki kitap haline ayrılmıştır.[1] Babil Sürgününün ardından İsrail topraklarına dönüşü konu alan kitap iki bölümden oluşur. İlk bölümde Büyük Kiros'un krallığının ilk yılında MÖ 538'de sürgünden ilk dönenlerin hikâyesini ve I. Darius'un krallığının altıncı yılında MÖ 515'te Kudüs Tapınağı'nın tamamlanıp hizmete açılmasını anlatır. İkinci bölümde ise Ezra'nın Kudüs'teki misyonu ve goylarla evlenip günaha giren Yahudileri günahlardan arındırmak için verdiği çabalar anlatılır. Nehemya kitabıyla birlikte Tanah'taki tarihi hikâyelerin sonuncusunu temsil eder.[2]
Ezra, şematik düzene göre yazılmıştır ve bu düzene göre İsrail'in Tanrı'sı Perslere ilham verip onların Yahudi cemaatinden bir lider seçip bu liderin bir misyonu taşımasını sağlamıştır. Bu durum ardı ardına gelen üç lider tarafından üç misyon olarak gerçekleşmiştir. Misyonlardan ilki Tapınağın inşası, ikincisi Yahudi cemaatinin saflaştırılması ve üçüncüsü kutsal şehrin duvarlarla örülmesidir. Son misyon Nehemya'ya ait olup Ezra kitabında anlatılmamaktadır. Kitabın teolojik programı, kronolojik yapının sunduğu sorunları açıklamaktadır.[3] Muhtemelen kitabın ilk versiyonu MÖ 400'lerde yazıldı ve birkaç asır süren derleme ve düzeltmelerle son halini İsa zamanında aldı.[4]