Dârü'l-Hikmeti'l-İslâmiye
From Wikipedia, the free encyclopedia
Dârü'l-Hikmeti'l-İslâmiye, Osmanlı Devleti'nin son döneminde faaliyet gösteren İslami devlet kurumu. Bâb-ı Meşîhat Dairesine bağlı olarak açılmış, "Yüksek İslam Şûrası" benzeri dinî teşkilattır.
Osmanlıca: دار الحكمة الإسلامية | |
Genel bilgiler | |
---|---|
Kuruluş tarihi | 12 Ağustos 1918 |
Kapanış tarihi | 21 Ekim 1922 |
Türü | Dinî teşkilat |
Bağlılığı | Bâb-ı Meşîhat, Osmanlı İmparatorluğu |
Üst kuruluş | Şeriye ve Evkaf Vekâletleri |
Yönetici(ler) |
|
Notlar | |
"Hakâyık-ı diniye ve meâli-i İslâmiyeyi neşr ve ta'mim ile mükellef" |
Dokuz aza ve bir reis olmak üzere on kişiden oluşmakta, bir de kâtip bulunmaktaydı. 1918'den 1922'ye kadar 4 yıl faaliyetlerini sürdürmüş, toplam yirmi sekiz kişi azalık yapmıştır. Her biri üç azadan meydana gelen üç komisyon (kelam, fıkıh ve ahlak) bulunmaktaydı. Buraya tayin olunan azalar, bu üç komisyondan birine girebilecek kariyere sahip kişilerin arasından seçilirdi. Komisyonlar kendilerine gelen meseleleri müzakere eder ve karara bağlarlardı.
Teşkilatın görevi, devlet içinde ve İslam âleminde ortaya çıkan dini meselelere çözümler bulmak, yabancıların veya Müslüman vatandaşların sorularına gerekli cevapları vermek ve halkı dini konularda aydınlatmaktı. Bunun dışında İslam aleyhindeki her türlü gelişme için kurumlar yazılı olarak uyarılıyor ve resmi müracaatlar yapılıyordu. Basında İslam aleyhinde yazı yazan yazarlara gerekli cevaplar veriliyor hatta cezalandırılmaları için Dâhiliye Nezaretine müracaat ediliyordu. Ayrıca "Ceride-i İlmiye" adında bir mecmua yayımlanıp dağıtılıyordu.