Belarus'ta insan hakları
From Wikipedia, the free encyclopedia
Belarus hükûmeti, insan hakları ihlalleri ve sivil toplum kuruluşlarına, bağımsız gazetecilere, ulusal azınlıklara ve muhalif politikacılara yönelik zulmü nedeniyle eleştiriliyor.[1][2] Eski ABD Dışişleri Bakanı Condoleezza Rice, Amerika Birleşik Devletleri Senatosu Dış İlişkiler Komitesi'nde yaptığı konuşmada, Belarus'u dünyanın altı "tiranlığın ileri karakolundan" biri olarak nitelendirdi.[3] Buna karşılık, Belarus hükûmeti değerlendirmeyi "gerçekten oldukça uzak" olarak nitelendirdi.[4] 2020 Belarus cumhurbaşkanlığı seçimleri ve protestoları sırasında Viasna İnsan Hakları Merkezi tarafından belirtilen siyasi mahkûmların sayısı 16 iken Şubat 2022 itibarıyla çarpıcı bir şekilde 1062'ye kadar yükseldi.[5] 2020 protestoları sırasında kolluk kuvvetleri tarafından yasa dışı ve taciz edici güç (ateşli silahlar dahil) kullanılmasından ötürü birkaç kişi öldü.[6] Uluslararası Af Örgütü'ne göre, yetkililer protestolar sırasında yaşanan ihlalleri soruşturmadı, bunun yerine ihlallere karşı çıkanlar taciz edildi.[6] Temmuz 2021'de yetkililer, kalan sivil toplum kuruluşlarına karşı bir kampanya başlattı ve ülkede önceden kayıtlı tüm insan hakları kuruluşları da dahil olmak üzere en az 270 tanesini Ekim ayına kadar tasfiye etti.[7]
Başkan Aleksandr Lukaşenko, kendi yönetimini "otoriter bir yönetim tarzı" olarak tanımladı.[8] Batılı ülkeler, Lukaşenko yönetimindeki Belarus'u "Avrupa'nın son diktatörlüğü" olarak tanımladılar; hükûmet aynı Batılı güçleri rejim değişikliğine teşebbüs etmekle suçladı.[9] Avrupa Konseyi, Kasım 1996 anayasa referandumu ve parlamento ara seçimlerinde demokratik olmayan oylama ve seçim usulsüzlükleri nedeniyle 1997'den beri Belarus'u üyelikten men etti.[10]
Siyasi baskılardan, zorla kaybetmelerden, propagandadan ve seçim sahtekarlığından sorumlu düzinelerce Belarus hükûmet yetkilisi, Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa Birliği tarafından kişisel yaptırımlara maruz kaldı.