![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/tr/thumb/a/aa/Bay_Hulot%2527nun_Tatili_1953_J.Tati_film_afi%25C5%259F.jpg/640px-Bay_Hulot%2527nun_Tatili_1953_J.Tati_film_afi%25C5%259F.jpg&w=640&q=50)
Bay Hulot'nun Tatili
From Wikipedia, the free encyclopedia
Bay Hulot'nun Tatili[1] (Fransızca özgün adı: Les Vacances de monsieur Hulot), Jacques Tati'nin yönettiği 1953 Fransa yapımı satirik komedi filmidir. Bu siyah-beyaz film Türkiye'de son olarak 10. Uluslararası İstanbul Film Festivali'nde yönetmenin diğer filmleriyle birlikte gösterilmiştir.
Les Vacances de monsieur Hulot | |
![]() "Bay Hulot'nun Tatili (Les Vacances de monsieur Hulot) filminin özgün sinema afişi" | |
Yönetmen | Jacques Tati Pierre Aubert (yardımcı yönetmen) |
---|---|
Yapımcı | Fred Orain Jacques Tati (jenerikte yer almaz) |
Senarist | Jacques Tati Henri Marquet Jacques Lagrange Pierre Aubert |
Oyuncular | Jacques Tati Nathalie Pascaud Micheline Rolla |
Müzik | Alain Romans |
Görüntü yönetmeni | Jacques Mercanton Jean Mousselle |
Sanat yönetmeni | Henri Schmitt (dekor tasarım) |
Kurgu | Suzanne Baron Charles Bretoneiche Jacques Grassi |
Stüdyo | Discina Film, Cady Films, Specta Films |
Dağıtıcı | Discifilm (Fransa) Janus Films (ABD) The Criterion Collection (DVD) |
Cinsi | Sinema filmi |
Türü | Komedi |
Renk | Siyah-beyaz |
Yapım yılı | 1953 |
Çıkış tarih(ler)i | 25 Şubat 1953, Fransa 16 Haziran 1954, ABD |
Süre | 114 dakika |
Ülke | ![]() |
Dil | Fransızca (yer yer İngilizce ve Almanca) |
Önceki film | Jour de fête (Bayram Günü, 1949) |
Devam filmi | Mon Oncle (Amcam, 1958) |
Diğer adları | Bay Hulot'nun Tatili (Türkiye) Mr. Hulot's Holiday (ABD) Monsieur Hulot's Holiday (İngiltere) Le vacanze di Monsieur Hulot (İtalya) Las vacaciones del señor Hulot (İspanya) Die Ferien des Monsieur Hulot (Batı Almanya) |
Resmî sitesi |
Filmlerinin çoğunda yaptığı gibi "Bay Hulot'nun Tatili"nde de Tati hem filmini yönetmiş, hem başrolde oynamış, hem de senaryoyu yazıp yapımcılığını üstlenmişti. Yönetmenin ikinci uzun metrajlı filmi olan "Bay Hulot'nun Tatili", aynı zamanda onun adeta "alter egosu" olan "Bay Hulot"nun ilk kez ortaya çıktığı film olmuştur. Ağzında piposu, elinde şemsiyesi, dar paça pantolonu ve buruşuk şapkasıyla tuhaf yürüyüşlü, hiç konuşmayan bu Şarlovari romantik karakter gözüktüğü diğer filmlerde de olduğu gibi modernleşmenin getirdiği yabancılaşmayı eleştirip bu değişime adeta Don Kişot gibi direnirken, geleneksel ahlâk değerlerini derin bir saflıkla savunur. Bu eskiye bağlı kendi halindeki naif karakter tüm iyi niyetiyle etrafına yardımcı olmaya çalışırken türlü sakarlıklar yapar. Diyalogların çok az işitildiği filmde güldürücü ögeler sessiz sinema dönemi filmlerin tarzını andırır.
Basit insanı simgeleyen "Bay Hulot" yaz tatilinde külüstür arabasıyla Fransa'nın Atlantik kıyısındaki bir tatil yöresine gelir. Fransa'da II. Dünya Savaşı sonrasında artan refah düzeyi ile birlikte gittikçe popüler hale gelen tatil yapma alışkanlığı, orta sınıf halkın kalabalıklar halinde sahil kasabalarına hücum etmesine yol açmaktadır. "Bay Hulot" bu tatil vesilesiyle ülkesinin çeşitli politik ve sosyal katmanlarını iğneleme fırsatını bulacaktır.
"Bay Hulot'nun Tatili", ileriki yıllarda Jacques Tati'nin tarzını sürdüren Rowan Atkinson'un oynadığı "Mr. Bean Tatilde" (2007) gibi filmlere de ilham kaynağı olacaktır.
Cannes Film Festivali'nin büyük ödülü ile En İyi Özgün Senaryo Akademi Ödülü'ne aday gösterilen film Fransa'da "Louis Delluc" ödülünü almıştı. Fransa'da gişede de çok başarılı olan film beş milyon seyirci topladı.[2] İngiltere'de yayımlanan sinema dergisi Empire 2010 yılında bu filmi "Dünya sinemasının en iyi 100 filmi" (İngilizce dışındaki dillerde çekilmiş filmler) listesinde 49. sırada göstermişti.[3]