Atlantik Ortası Sırtı
Atlas Okyanusu'nda deniz seviyesinin altında uzanan dağ silsilesi / From Wikipedia, the free encyclopedia
Atlantik Ortası Sırtı ya da Atlantik Ortası Yükselimi (İngilizce: Mid-Atlantic Ridge) Atlas Okyanusu'nun ortasında, tüm taban boyunca uzanan, büyük bölümü sular altında bulunan sıradağ kümesi ve okyanus ortası sırtıdır. Kuzey Kutbu'nun 333 kilometre güneyinde 87° Kuzey'den başlayarak 54° Güney'deki Bouvet Adası'na kadar uzanır. Dağların yüksek bölümleri yer yer su yüzeyine çıkarak okyanusta adalar oluşturur. İzlanda bu şekilde oluşmuştur. Yükselim 1950'lerde Marie Tharp ve Bruce Heezen tarafından bulunmuştur. Bu oluşumun bulunması Alfred Lothar Wegener'ın Kıta Kayması Teorisinin geliştirilmiş hali olan Levha hareketleri kuramının dünyaca kabul görmesini sağlamıştır.
Deprem vakalarının yaygın olarak görüldüğü 3 aktif deprem kuşağından biridir. Atlas okyanusu üzerinde iki tektonik levhanın ayrıldığı bölgedir. Bu kuşakta yerkabuğunun altındaki erimiş magmanın yükselip sonrasında soğuyup ve sırtın kenarlarına doğru itildiği gözlemlendiğinden bu bölge bir deprem bölgesi olarak değerlendirilmesinin yanı sıra nükleer faaliyet alanı olarak da değerlendirilir. Kuşak su altında ve beşeri unsurlara uzak olduğundan insan yaşamını çok etkilemez. Bu kuşağın etkilerinin görüldüğü tek kara parçası kuşağın doğrudan üzerinden geçtiği İzlanda topraklarıdır.[1]