Loading AI tools
Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
İnhalasyon anesteziği, volatil/uçucu anestezik olarak da bilinen, inhalasyon (solunum) yoluyla verilen genel anestezik özelliklere sahip kimyasal bir bileşiktir. Anestezik buharlaştırıcıya ve anestezik dağıtım sistemine bağlı bir yüz maskesi, laringeal maske hava yolu veya trakeal tüp aracılığıyla uygulanırlar. Güncel klinik açıdan önemli ajanlar arasında izofluran, sevofluran ve desfluran gibi uçucu sıvı anestezik ajanların yanı sıra nitröz oksit ve ksenon gibi belirli anestezik gazlar yer alır.
Bunlardan bazıları hâlâ klinik pratikte ve araştırmalarda kullanılıyor olsa da, aşağıdaki anestezik ajanlar öncelikle gelişmiş ülkeler için tarihi öneme sahiptir:
Paracelsus, 1540 yılında bir inhalasyon anesteziği geliştirdi.[3] Kümes hayvanlarına, Valerius Cordus tarafından hazırlanan ve Frobenius tarafından Aether adı verilen "tatlı vitriol yağını (dietil eter) verdi: “tavuklar bir süre onunla uykuya dalarlar, ancak daha sonra hiçbir zarar görmeden uyanırlar”. Daha sonra, yaklaşık 40 yıl sonra, 1581'de Giambattista Delia Porta, herhangi bir cerrahi anestezi türü için kullanılmamasına rağmen eterin insanlar üzerinde kullanımını gösterdi.[3]
Modern tıpta Dr. Horace Wells, 1844 yılında kendi diş çekimi için nitröz oksit kullanmıştır. Ancak bu sonuçları Massachusetts General Hospital'da (MGH) tekrarlama girişimi kısmî anestezi yaratmış ve başarısızlıkla sonuçlanmıştır.
William T.G. Morton, 16 Ekim 1846'da MGH'de ilk kez cerrahi anesteziyi başarıyla gösterdiği için itibar kazandı. Bu olayın ardından Batı tıbbında eter ve diğer uçucu anesteziklerin kullanımı yaygınlaştı.[4]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.