İç sular
From Wikipedia, the free encyclopedia
Birleşmiş Milletler Deniz Hukuku Sözleşmesi'ne göre düz esas çizgi ile içinde kalan su alanları ülkenin iç sularını oluşturur. İç sular; limanları, akarsu ağızlarını ve bazen küçük koylardaki suları da kapsar.
İç sularda, devletin egemenliği anakaradaki ile aynıdır. Kıyı devleti, iç sularıyla ilgili yasalar çıkarma, herhangi bir kullanım düzenleme ve herhangi bir kaynağı kullanma konusunda serbesttir. Aksi yönde bir anlaşma olmadıkça, yabancı gemilerin iç sularda izinsiz geçiş hakkı yoktur. Bu geçiş hakkının olmaması, iç sular ile karasuları arasındaki temel farktır.[1] Takımada devletlerinin en dıştaki adaları arasındaki "takımada suları", iç sular olarak kabul edilir. Ancak burada, zararsız geçişe izin verilmesi gerekmektedir. Bununla birlikte, takımada devleti bu sularda belirli deniz yolları tayin edebilir.
Yabancı bir geminin iç sulara girmesi onaylandığında, gemi kıyı devletinin yasalarına tabidir. Ancak bir istisna vardır: Gemi mürettebatı, bayrak devletinin yasalarına tabidir. Bu durum, çalışma koşulları ile gemide işlenen suçları kapsar; hatta gemi limanda demirliyken bile geçerlidir. Limanda işlenen suçlar ve yabancı bir gemi mürettebatının orada işlediği suçlar, her zaman kıyı devletinin yargı yetkisine girer. Kıyı devleti, geminin kaptanı yerel otoritelerin müdahalesini istediğinde, kıyı devletinin barış ve güvenliğine tehdit olduğunda veya gümrük kurallarını uygulamak için gemi işlerine müdahale edebilir.[2]