Özbekistan mimarisi
From Wikipedia, the free encyclopedia
Özbekistan mimarisi özgün bir tarza sahiptir. Ülkenin yaşadığı değişken ekonomik koşullara, teknolojik gelişmelere, demografik dalgalanmalara ve kültürel değişimlere rağmen Özbekistan'ın mimarisi dikkate değer yapısını korumaktadır.
Özbekistan'ın önemli mimari merkezleri arasında Semerkant, Buhara, Hiva, Shakhrisabz, Termez ve Kokand bulunmaktadır. Saraylar, türbeler, camiler ve minareler de dahil olmak üzere çeşitli antik mimari şaheserler bu bölgelerde bulunmaktadır. Renkli mozaikler, dini semboller ve soyut geometrik desenler de Özbekistan mimarisini karakteristikleri arasındadır.
Orta Asya'daki arkeolojik araştırmalar, Acheulean (alt paleolitik çağ) döneminden itibaren olan gelişmeleri göstermektedir. Kalıntılar arasında Taş devri ve Bronz Çağına ait eserler bulunmuştur. Kalıntılar çoğunlukla Surhanderya, Taşkent, Semerkant, Fergana ve Nevai bölgelerinde izlenmektedir. Orta Çağ boyunca Özbek mimarisi, 11.000 kilometre uzunluğundaki (7.000 mil) İpek Yolu'nun merkezi bir konumunda olmasının sonucu olarak gelişmiştir.[1] Timurlu- devrindeki 14. yüzyıldan 16. yüzyıla kadar olan dönem mimarisi ve 16. yüzyıldaki Şeybani dönemi mimarisi, İslam mimarisinin gelişimine büyük katkı sağlamıştır.[2] 21. yüzyılda ise Özbek mimarisi, geleneksel tasarım ve modern yaklaşım dengesi ile karakterize olmaktadır.