Ön ek
bir kelimenin kökünden önce yerleştirilen ek / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ön ek, ön takı ya da prefiks (Fransızca: préfixe), kök kelimesinin başına gelen eklere denir. Türkçe sondan eklemeli bir dil olduğundan genellikle ön ekler ile yeni sözcük türetimi yapılmaz. Latince bu türe bir örnektir.