โลหะ
From Wikipedia, the free encyclopedia
โลหะ คือ วัสดุที่ประกอบด้วยธาตุโลหะที่มีอิเล็กตรอนอิสระอยู่มากมาย นั่นคืออิเล็กตรอนเหล่านี้ไม่ได้เป็นของอะตอมใดอะตอมหนึ่งโดยเฉพาะ ทำให้มีคุณสมบัติพิเศษหลายประการ เช่น
- เป็นตัวนำไฟฟ้าและนำความร้อนได้ดีมาก
- ไม่ยอมให้แสงผ่าน
- ผิวของโลหะที่ขัดเรียบจะมีลักษณะเป็นมันวาว
- มีจุดเดือดและ จุดหลอมเหลวสูง ส่วนใหญ่มีสถานะเป็นของแข็ง(ยกเว้นปรอทซึ่งมีสถานะเป็นของเหลว)
- โลหะมีความแข็ง และเหนียว จึงสามารถแปรรูปได้จึงถูกใช้งานในด้านโครงสร้างอย่างกว้างขวาง[1][2]
ธาตุที่มีสมบัติความเป็นโลหะสูง คือ ธาตุที่สามารถให้ หรือสูญเสียอิเล็กตรอนแก่ธาตุอื่น ๆ ได้ดี
ธาตุส่วนใหญ่ในตารางธาตุเป็นโลหะ และจะอยู่ด้านซ้ายของตาราง โดยความเป็นโละหะจะค่อย ๆลดลงจากซ้ายไปขวา โลหะที่มีมากที่สุดในโลก คือ อะลูมิเนียม[3]