กระจกตา
From Wikipedia, the free encyclopedia
กระจกตา (อังกฤษ: cornea) เป็นส่วนโปร่งใสด้านหน้าของตาซึ่งคลุมอยู่หน้าม่านตา, รูม่านตา, และห้องหน้า (anterior chamber) กระจกตาทำหน้าที่หักเหแสงร่วมกับเลนส์ตา (lens) และช่วยในการโฟกัสภาพ โดยกระจกตามีส่วนเกี่ยวกับกำลังการรวมแสง (optical power) ของตาถึง 80%[1][2] ในมนุษย์ กำลังการรวมแสงของกระจกตาคิดเป็นประมาณ 43 ไดออปเตอร์[3] แม้กระจกตามีส่วนอย่างมากในกำลังการโฟกัสภาพ แต่การโฟกัสนั้นค่อนข้างคงที่ ความโค้งของเลนส์จะช่วยปรับโฟกัสตามระยะห่างของวัตถุ
ข้อมูลเบื้องต้น กระจกตา (Cornea), ตัวระบุ ...
กระจกตา (Cornea) | |
---|---|
แผนภาพแสดงตาของมนุษย์ (กระจกตาอยู่ด้านบนตรงกลางของภาพ) | |
ภาพตัดแนวตั้งและขยายขนาดของกระจกตามนุษย์บริเวณใกล้กับขอบกระจกตา 1. เนื้อเยื่อบุผิว (Epithelium) 2. Anterior elastic lamina. 3. substantia propria. 4. Posterior elastic lamina. 5. Endothelium of the anterior chamber. a. เส้นใยเฉียงในชั้นหน้าของ substantia propria. b. ชั้นของเส้นใยซึ่งถูกตัดขวาง ปรากฏลักษณะเป็นจุดๆ c. Corneal corpuscles มีลักษณะในภาพตัดเป็นกระสวย d. ชั้นของเส้นใยซึ่งถูกตัดตามแนวยาว e. บริเวณที่เปลี่ยนไปเป็นเปลือกลูกตา ซึ่งมีลักษณะเป็นเส้นใยฝอยและมีเนื้อเยื่อบุผิวปกคลุมมากกว่า f. หลอดเลือดเล็กๆ ถูกตัดขวางใกล้ๆ กับขอบของกระจกตา | |
ตัวระบุ | |
MeSH | D003315 |
TA98 | A15.2.02.012 |
TA2 | 6744 |
FMA | 58238 |
อภิธานศัพท์กายวิภาคศาสตร์ |
ปิด