เจ้าชายโนบูฮิโตะ ทากามัตสึโนะมิยะ
From Wikipedia, the free encyclopedia
เจ้าชายโนบูฮิโตะ ทากามัตสึโนะมิยะ (ญี่ปุ่น: 高松宮宣仁親王; โรมาจิ: Takamatsu no-miya Nobuhito Shinnō) (3 มกราคม ค.ศ. 1905 - 3 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1987) เป็นพระราชโอรสพระองค์ที่สามในจักรพรรดิไทโช และจักรพรรดินีเทเม และเป็นพระอนุชาในจักรพรรดิโชวะ พระองค์ทรงเป็นผู้สืบทอดตำแหน่ง "ทากามัตสึโนะมิยะ" 1 ใน 4 พระอิสริยยศของสมาชิกพระราชวงศ์ที่มีสิทธิในราชบัลลังก์โดยตรง ในช่วงกลางทศวรรษที่ 1920 พระองค์ได้ทรงเข้ารับราชการอยู่ในกองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่นตราบจนสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่ 2 โดยดำรงพระยศสูดสุดในระดับนายนาวาเอก หลังสิ้นสงคราม พระองค์ได้ดำรงตำแหน่งเป็นประธานกิตติมศักดิ์หรือผู้อุปถัมภ์ขององค์กรหลายแห่ง ซึ่งทำงานเกี่ยวกับการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมระหว่างประเทศ ศิลปะ การกีฬา และการแพทย์
บทความนี้อ้างอิงคริสต์ศักราช/คริสต์ทศวรรษ/คริสต์ศตวรรษ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา
ข้อมูลเบื้องต้น เจ้าชายโนบูฮิโตะ ทากามัตสึโนะมิยะ, ทากามัตสึโนะมิยะ ...
เจ้าชายโนบูฮิโตะ ทากามัตสึโนะมิยะ | |
---|---|
ทากามัตสึโนะมิยะ | |
ประสูติ | 3 มกราคม ค.ศ. 1905 |
สิ้นพระชนม์ | 3 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1987 (82 ปี) |
พระชายา | คิกูโกะ โทกูงาวะ |
ราชวงศ์ | ราชวงศ์ญี่ปุ่น |
พระราชบิดา | จักรพรรดิไทโช |
พระราชมารดา | จักรพรรดินีเทเม |
ปิด