สงครามกลางเมืองสเปน
สงครามในประเทศสเปนระหว่างฝ่ายสาธารณรัฐนิยมและฝ่ายชาตินิยมระหว่าง ค.ศ. 1936 ถึง 1939 / From Wikipedia, the free encyclopedia
สงครามกลางเมืองสเปน (สเปน: guerra civil española) หรือ สงครามสเปน (guerra de España) เป็นการรบในประเทศสเปนที่เกิดจากความขัดแย้งระหว่างฝ่ายสนับสนุนกับฝ่ายต่อต้านสาธารณรัฐสเปนที่ 2 ได้แก่ กลุ่มนิยมสาธารณรัฐ ประกอบด้วยกลุ่มมัชฌิมา กลุ่มสังคมนิยม กลุ่มคอมมิวนิสต์ รวมทั้งชาวกาตาลาและชาวบาสก์ที่หัวรักถิ่นและเป็นอนาธิปไตย กับ กลุ่มแห่งชาติ ที่เป็นฝ่ายก่อการกบฏ รวมถึงพวกนิยมกษัตริย์ พวกการ์ลิสตา พวกคาทอลิกหัวเก่า และพวกฟาสซิสต์ฟรังกิสต์ ซึ่งกองทัพสเปนเองก็ได้แตกแยกออกเป็นสองฝ่าย แต่ละฝ่ายก็พยายามระดมหาพันธมิตรต่างประเทศมาช่วยรบ กลุ่มนิยมสาธารณรัฐดึงสหภาพโซเวียตและเม็กซิโก ส่วนกลุ่มแห่งชาติดึงพวกฟาสซิสต์จากอิตาลีและนาซีเยอรมนี
บทความนี้ได้รับแจ้งให้ปรับปรุงหลายข้อ กรุณาช่วยปรับปรุงบทความ หรืออภิปรายปัญหาที่หน้าอภิปราย
|
สงครามกลางเมืองสเปน | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
ทหารกองพลน้อยนานาชาติที่ 11 ของฝ่ายสาธารณรัฐบนรถถังที-26 ในยุทธการที่เบลไชต์ | |||||||
| |||||||
คู่สงคราม | |||||||
ฝ่ายสาธารณรัฐสเปน สหภาพโซเวียต กองพลน้อยนานาชาติ เม็กซิโก รัฐโมร็อกโก รัฐประชาชนกานาเรียส รัฐประชาชนแบลีแอริก อาณานิคมประชาชนอิเควทอเรียลกินี |
ฝ่ายสเปนชาตินิยม อิตาลี นาซีเยอรมนี โปรตุเกส โมร็อกโกในอารักขาของสเปน แคว้นหมู่เกาะแบลีแอริก แคว้นกานาเรียส | ||||||
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ | |||||||
มานูเอล อาซัญญา คูเลียน เบสเตย์โร ยูอิส กอมปานิส ฟรันซิสโก ลาร์โก กาบาเยโร ควน เนกริง อินดาเลเซียว เปรียโต |
ฟรันซิสโก ฟรังโก กอนซาโล เกย์โป เด ยาโน เอมีเลียว โมลา โคเซ อันโตเนียว เด รีเบรา โคเซ ซานคูร์โค ควน ยากูเอ | ||||||
กำลัง | |||||||
เมื่อปี 1938 ทหาร 450,000 นาย เครื่องบิน 300 ลำ ปืนใหญ่ 200 กระบอก |
เมื่อปี 1938 ทหาร 600,000 นาย เครื่องบิน 600 ลำ ปืนใหญ่ 290 กระบอก | ||||||
ความสูญเสีย | |||||||
ทหารเสียชีวิตรวม 500,000 นาย |
สงครามดังกล่าวนับว่าเป็นการเร่งความขัดแย้งที่นำไปสู่สงครามโลกครั้งที่สอง และถูกมองว่าเป็นสงครามตัวแทนระหว่างสองลัทธิ คือ คอมมิวนิสต์ สหภาพโซเวียตและฟาสซิสต์ ฝ่ายอักษะ สงครามดังกล่าวได้มีการนำรถถังและการทิ้งระเบิดทางอากาศมาใช้ และถูกกล่าวขานถึงความโหดร้ายของสงครามและความแตกแยกทางการเมืองจากนักเขียนผู้ยิ่งใหญ่หลายคน อย่างเช่น เออร์เนสต์ เฮมิงเวย์, มาร์ธา เกลฮอร์น, จอร์จ ออร์เวลล์, และโรเบิร์ต คาปา