ยุทธการที่อาแซ็งกูร์
From Wikipedia, the free encyclopedia
ยุทธการอาแซ็งกูร์ (อังกฤษ: Battle of Agincourt) เป็นยุทธการในสงครามร้อยปี[13]ที่เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 25 ตุลาคม ค.ศ. 1415 ที่เมืองอาแซ็งกูร์ทางตอนเหนือของฝรั่งเศส[14] เป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพของฝ่ายอังกฤษที่นำโดยพระเจ้าเฮนรีที่ 5 แห่งอังกฤษ และฝ่ายฝรั่งเศสที่นำโดยชาร์ลส์ ดาลเบรต์ ผลของยุทธการครั้งนี้ฝ่ายอังกฤษได้รับชัยชนะอย่างเด็ดขาดต่อกองกำลังที่เหนือกว่ามากของฝรั่งเศส
ยุทธการอาแซ็งกูร์ | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
ส่วนหนึ่งของ สงครามร้อยปี | |||||||
จุลจิตรกรรมของยุทธการอาแซ็งกูร์ที่เขียนในคริสต์ศตวรรษที่ 15 | |||||||
| |||||||
คู่สงคราม | |||||||
ราชอาณาจักรอังกฤษ | ราชอาณาจักรฝรั่งเศส | ||||||
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ | |||||||
| |||||||
กำลัง | |||||||
6,000[1]–8,100 นาย[2] (ประมาณการในปัจจุบัน ดูจำนวนที่อาแซ็งกูร์) • พลธนูประมาณ 5/6 นาย • ทหารม้าที่ติดอาวุธหนัก 1/6 นาย |
14,000–15,000 นาย[3] หรือสูงถึง 25,000 นายถ้ารวมบริวารที่ติดอาวุธ[4] • ทหารม้าที่ติดอาวุธหนัก 10,000 นาย[5] • พลธนูและหน้าไม้ 4,000–5,000 นาย[6] • บริวารที่ติดอาวุธ (gros valets) ในสนามรบสูงถึง 10,000 นาย[7] | ||||||
ความสูญเสีย | |||||||
สูงถึง 600 นาย (ระบุตัวตนได้ 112 นาย)[8][9] |
• 6,000 นาย (ส่วนใหญ่เป็นชนชั้นขุนนางฝรั่งเศส)[10][11] • ถูกจับ 700–2,200 นาย[12] |
ชัยชนะของสมเด็จพระเจ้าเฮนรีเป็นการเริ่มสมัยของสงครามใหม่ เมื่อพระเจ้าเฮนรีทรงอ้างสิทธิในราชบัลลังก์ฝรั่งเศสหลังจากที่ผลของการเจรจาในการสละสิทธิราชบัลลังก์ฝรั่งเศสเพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนกับค่าตอบแทนไม่ประสบผลสำเร็จ
พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 6 แห่งฝรั่งเศสไม่ทรงสามารถนำกองทัพด้วยพระองค์เองได้เนื่องจากการประชวร ทางฝ่ายฝรั่งเศสจึงนำโดยชาร์ลส์ ดาลเบรต์ผู้เป็นข้าหลวงแห่งฝรั่งเศส (Constable of France) และขุนนางกลุ่มอาร์มันญัค (Armagnac party)
สิ่งสำคัญที่เกิดขึ้นในสงครามครั้งนี้ในด้านความก้าวหน้าทางอาวุธที่ทำให้ฝ่ายอังกฤษได้รับชัยชนะคือการใช้ธนูแบบที่เรียกว่า ธนูยาวอังกฤษ ที่เป็นองค์ประกอบส่วนใหญ่ของกองทัพของสมเด็จพระเจ้าเฮนรี