ภาษาโส้
From Wikipedia, the free encyclopedia
ภาษาโส้ ภาษาไทโส้ ภาษากะโซ่ ภาษามังกอง หรือ ภาษาโทรฺ (โส้: พะซา โทรฺ) เป็นภาษาหนึ่งในตระกูลภาษาออสโตรเอเชียติก กลุ่มมอญ-เขมร สาขามอญ-เขมรตะวันออก สาขาย่อยกะตู ใกล้เคียงกับภาษาบรู ชื่อภาษาโส้ใช้ในประเทศไทยเท่านั้น ในประเทศลาวใช้ชื่อภาษามังกอง
ภาษาโส้ | |
---|---|
พะซา โทรฺ | |
ออกเสียง | /pʰasaː tʰrɔː/ |
ประเทศที่มีการพูด | ไทย, ลาว |
จำนวนผู้พูด | 160,000 คน (ไม่พบวันที่) |
ตระกูลภาษา | |
ระบบการเขียน | อักษรไทย (ในไทย) |
สถานภาพทางการ | |
ภาษาชนกลุ่มน้อยที่รับรองใน | ไทย |
รหัสภาษา | |
ISO 639-3 | sss |
ภาษาโส้มีผู้พูดประมาณ 160,000 คน โดยอยู่ในลาว 102,000 คน (พ.ศ. 2536) ในไทย 58,000 คน (พ.ศ. 2544) ในลาวมีผู้พูดส่วนใหญ่อยู่ในแขวงคำม่วนและแขวงสุวรรณเขต มีผู้รู้หนังสือภาษาแม่น้อยกว่าร้อยละ 1 อัตราการรู้หนังสือภาษาที่สองราวร้อยละ 15–25 ในไทยมีผู้พูดส่วนใหญ่อยู่ในจังหวัดนครพนม จังหวัดสกลนคร และจังหวัดมุกดาหาร มีทั้งหมด 53 หมู่บ้านในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ อพยพมาจากลาว นับถือศาสนาพุทธ ศาสนาคริสต์ หรือความเชื่อดั้งเดิม มีผู้รู้หนังสือภาษาแม่น้อยกว่าร้อยละ 1 อัตราการรู้หนังสือภาษาที่สองราวร้อยละ 25–50 ในปัจจุบันเริ่มรับวัฒนธรรมและปรับตัวเข้ากับคนไทยมากขึ้น