ปอล โกแก็ง
From Wikipedia, the free encyclopedia
เออแฌน อ็องรี ปอล โกแก็ง (ฝรั่งเศส: Eugène Henri Paul Gauguin, 7 มิถุนายน ค.ศ. 1848 - 8 พฤษภาคม ค.ศ. 1903) เป็นจิตรกรสมัยอิมเพรสชันนิสม์สมัยหลังชาวฝรั่งเศสในคริสต์ศตวรรษที่ 19 ผู้มีความเชี่ยวชาญทางการเขียนภาพเขียนสีน้ำมัน
ปอล โกแก็ง | |
---|---|
โกแก็งใน ค.ศ. 1891 | |
เกิด | เออแฌน อ็องรี ปอล โกแก็ง 7 มิถุนายน ค.ศ. 1848(1848-06-07) ปารีส, สาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 2 |
เสียชีวิต | 8 พฤษภาคม ค.ศ. 1903(1903-05-08) (54 ปี) Atuona, หมู่เกาะมาร์เคซัส, เฟรนช์พอลินีเชีย |
มีชื่อเสียงจาก | จิตรกรรม, ประติมากรรม, ศิลปะเซรามิก, ภาพพิมพ์ลายแกะ |
ขบวนการ | ลัทธิประทับใจยุคหลัง, บรรพกาลนิยม, สังเคราะห์นิยม |
คู่สมรส | Mette-Sophie Gad (ค.ศ. 1873–1894) Teha'amana (ค.ศ. 1891–1893) |
โกแก็งเกิดเมื่อวันที่ 7 มิถุนายน ค.ศ. 1848 ที่ปารีสในประเทศฝรั่งเศส และเสียชีวิตเมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม ค.ศ. 1903 ที่เกาะในเฟรนช์พอลินีเชีย นอกจากการเป็นจิตรกรสมัยลัทธิประทับใจยุคหลังแล้ว โกแก็งยังทดลองการเขียนที่ใช้สีฉูดฉาดที่นำไปสู่การเขียนแบบสังเคราะห์นิยม (Synthetist) ของศิลปะสมัยใหม่ การเขียนของโกแก็งเป็นวิธีที่มีอิทธิพลมาจากลัทธิคลัวซอนนิสม์ที่นำไปสู่งานเขียนที่เป็นแบบที่เรียกว่าบรรพกาลนิยม (Primitivism) และกลับไปสู่จิตรกรรมท้องทุ่ง (pastoral) นอกจากนั้นโกแก็งก็ยังมีอิทธิพลต่อภาพพิมพ์ลายแกะ (engraving) และภาพพิมพ์แกะไม้ที่ยกระดับขึ้นเป็นงานศิลปะ[1][2]