พระราชบัญญัติว่าด้วยการสืบราชสันตติวงศ์ ค.ศ. 1701
From Wikipedia, the free encyclopedia
พระราชบัญญัติว่าด้วยการสืบราชสันตติวงศ์ ค.ศ. 1701 (อังกฤษ: Act of Settlement 1701) เป็นพระราชบัญญัติที่ประกาศใช้โดยรัฐสภาอังกฤษเพื่อแก้ปัญหาเกี่ยวกับการสืบราชบัลลังก์แห่งอังกฤษต่อจากสมเด็จพระราชินีนาถแอนน์แห่งบริเตนใหญ่ โดยมีการบัญญัติให้โซฟีแห่งฮันโนเฟอร์ พระราชนัดดา(หลานตา) ในพระเจ้าเจมส์ที่ 1 แห่งอังกฤษ และผู้สืบเชื้อสายต่อจากเจ้าหญิงโซฟีโดยต้องเป็นศาสนิกชนชาวโปรเตสแทนต์ เป็นรัชทายาท
ข้อมูลเบื้องต้น ชื่อเต็ม, อ้างอิง ...
พระราชบัญญัติ | |
ชื่อเต็ม | พระราชบัญญัติสำหรับเพิ่มเติมข้อจำกัดแห่งพระมหากษัตริย์ และเพื่อการปกป้องสิทธิและเสรีภาพในพระราชบัญญัตินี้ |
---|---|
อ้างอิง | 12 และ 13 Will 3 c. 2 |
เขตอำนาจ | ราชอาณาจักรอังกฤษและราชอาณาจักรไอร์แลนด์ |
วาระ | |
ได้รับพระบรมราชานุญาต | ค.ศ. 1701 |
เริ่มใช้เมื่อ | ค.ศ. 1701 |
การแก้ไขเพิ่มเติม | |
เกี่ยวข้องกับ | พ.ร.บ.สิทธิพื้นฐาน ค.ศ. 1689 |
สถานะ: มีการแก้ไขเพิ่มเติม | |
เนื้อความของกฎหมายตามที่ตราขึ้นในครั้งแรก | |
เนื้อความที่ปรับปรุงตามการแก้ไขเพิ่มเติม |
ปิด
บทความนี้อ้างอิงคริสต์ศักราช/คริสต์ทศวรรษ/คริสต์ศตวรรษ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา
เดิมพระราชบัญญัติได้นำเสนอต่อรัฐสภาอังกฤษใน ค.ศ. 1700 และรัฐสภามีมติรับหลักการในปีถัดมา ต่อมาได้มีเสนอญัตติแก้ไขข้อความในพระราชบัญญัติครอบคลุมไปถึงราชบัลลงก์แห่งสกอตแลนด์ตามความในพระราชบัญญัติสหภาพ ค.ศ. 1707