![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c2/24_Approach.jpg/640px-24_Approach.jpg&w=640&q=50)
ทางวิ่งเครื่องบิน
From Wikipedia, the free encyclopedia
ทางวิ่งเครื่องบิน, ลานวิ่ง, ลานบิน หรือ รันเวย์ (อังกฤษ : Runway) ตามที่องค์การการบินพลเรือนระหว่างประเทศ (ICAO) ได้กำหนดไว้ หมายถึงพื้นที่สี่เหลี่ยมผืนผ้าบนพื้นดิน ภายในบริเวณสนามบิน ซึ่งเตรียมการไว้สำหรับอากาศยานใช้ในการร่อนลงจอดและวิ่งขึ้น ทางวิ่งเครื่องบินแบ่งออกเป็นประเภทที่มนุษย์สร้างขึ้น โดยใช้วัสดุประเภทแอสฟัลต์และคอนกรีต หรือผสมทั้งสองชนิด และประเภทที่ใช้พื้นผิวธรรมชาติ เช่น หญ้า ดิน กรวด น้ำแข็ง และเกลือ
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c2/24_Approach.jpg/640px-24_Approach.jpg)
รันเวย์หรือทางวิ่งเครื่องบิน ควรมีความยาวไม่น้อยกว่า 1,830 เมตร (6,000 ฟุต) สำหรับอากาศยานที่มีน้ำหนักไม่เกิน 90.7 ตัน (ประมาณ 2,000,000 ปอนด์) สำหรับอากาศยานที่ใหญ่กว่านี้ รวมถึงอากาศยานที่มีขนาดกว้างกว่าปกติ จะต้องใช้ทางวิ่งความยาวอย่างน้อย 2,438 เมตร (8,000 ฟุต) ที่ระดับน้ำทะเล (และยาวกว่านี้ ถ้าเป็นทางวิ่งที่อยู่เหนือระดับน้ำทะเลมาก ๆ) อากาศยานโดยสารระหว่างประเทศโดยปกติจะบรรทุกน้ำมันมาก ทำให้มีน้ำหนักเยอะ จึงอาจต้องใช้ทางวิ่งที่ยาวถึง 3,048 เมตร (10,000 ฟุต) หรือมากกว่า และจะต้องใช้ความยาวทางวิ่งในการยกตัวขึ้นหรือเทคออฟถึงเกือบ 4 กิโลเมตร (3,962 เมตร) เครื่องบินโดยสาร โบอิ้ง 747 นับว่าเป็นเครื่องบินที่ใช้ทางวิ่งยาวที่สุดในการเทคออฟ เมื่อเทียบกับเครื่องบินโดยสารอื่นในลักษณะเดียวกัน