ซอฟต์บอล
From Wikipedia, the free encyclopedia
ซอฟต์บอล (อังกฤษ: softball แปลตามตัวว่า บอลนุ่ม) เป็นกีฬาประเภททีมที่ใช้ลูกบอลในการเล่น ลูกซอฟต์บอลมีขนาดเส้นรอบวง 11 ถึง 13 นิ้ว (ประมาณ 28-30.5 เซนติเมตร) ผู้ขว้างบอลเรียกว่าพิตเชอร์ (pitcher) ส่วนผู้เล่นฝ่ายรุกที่ตีบอลเรียกว่าแบตเตอร์ (batter) หรือตัววิ่ง แบตเตอร์จะตีบอลด้วยไม้ตีทรงกระบอกอ่อนนุ่มที่เรียกว่าแบต (bat) การทำคะแนนจะเกิดขึ้นเมื่อแบตเตอร์วิ่งผ่านจุดสี่จุดที่เรียงกันตามลำดับบนพื้นสนาม ที่เรียกว่าเบส (base) ซอฟต์บอลได้รับอิทธิพลโดยตรงมาจากเบสบอล (baseball) จนบางครั้งเราก็เรียกเบสบอลว่า ฮาร์ดบอล (hardball) (แปลตามตัวว่า บอลแข็ง)
สมาพันธ์ซอฟต์บอลนานาชาติ (International Softball Federation) เป็นผู้ควบคุมดูแลกีฬาและจัดการแข่งขันในระดับโลกทุกๆ 5 ปี