กูจิง

กูจิง^[8] หรือ กูชิง^[8] (มลายู: Kuching) มีชื่อทางการว่า นครกูจิง (มลายู: Bandar Raya Kuching)^[9] เป็นเมืองหลวงและเมืองที่มีประชากรมากที่สุดของรัฐซาราวัก ประเทศมาเลเซีย^[10] ตั้งอยู่ในส่วนที่เป็นมาเลเซียทางตะวันออกบนเกาะบอร์เนียว ริมฝั่งแม่น้ำซาราวัก ห่างจากปากแม่น้ำเข้าไปราว 16 กิโลเมตร เมืองมีพื้นที่ 719 ตร.ไมล์ (1,863 กม²) เมืองแบ่งเขตเป็นสองส่วน คือ กูจิงเหนือ และกูจิงใต้ โดยกูจิงเหนือมีประชากรทั้งหมด 165,642 คน กับกูจิงใต้ที่มีประชากร 159,490 คน^[11][12][13] รวมประชากรทั้งหมด 325,132 คน^[11]

กูจิง Kuching
นคร และเมืองหลวงของรัฐ
นครกูจิง Bandar Raya Kuching  (มาเลเซีย)
การถอดเสียงภาษาอื่น ๆ
• อักษรยาวี	کوچيڠ
• ภาษาจีน	古晉 Gǔ jìn
• ภาษาทมิฬ	கூச்சிங்
สถานที่ต่าง ๆ ในนครกูจิง
ตราคณะกรรมการ นครกูจิงเหนือ ตราสภานครกูจิงใต้
สมญา:  "เมืองแมว"
กูจิง ตำแหน่งที่ตั้งของกูจิงในมาเลเซียตะวันออก แสดงแผนที่มาเลเซียตะวันออก กูจิง กูจิง (ประเทศมาเลเซีย) แสดงแผนที่ประเทศมาเลเซีย
พิกัด: 01°33′40″N 110°20′30″E
ประเทศ	มาเลเซีย
รัฐ	รัฐซาราวัก
เขต	เขตกูจิง
อำเภอ	อำเภอกูจิง
ตั้งถิ่นฐานครั้งแรก	ราวศตวรรษที่ 7[1]
จัดตั้งเป็นเทศบาล	พฤศจิกายน ค.ศ. 1906[2]
จัดตั้งเป็นนคร	1 สิงหาคม ค.ศ. 1988
การปกครอง
• ประเภท	กูจิงใต้: สภานายกเทศมนตรี กูจิงเหนือ: สภากรรมาธิการผู้จัดการ
• นายกเทศมนตรี (กูจิงใต้)	เจมส์ จัน ไคซิน[3]
• กรรมาธิการ (กูจิงเหนือ)	ดาโตะก์ อาบัง วาฮัป อาบัง จูไล[4]
พื้นที่[5]
• นครกูจิง	431.01 ตร.กม. (166.41 ตร.ไมล์)
• กูจิงเหนือ	369.48 ตร.กม. (142.66 ตร.ไมล์)
• กูจิงใต้	61.53 ตร.กม. (23.76 ตร.ไมล์)
ความสูง	27 เมตร (89 ฟุต)
ความสูงจุดสูงสุด	810.2 เมตร (2,658.1 ฟุต)
ความสูงจุดต่ำสุด	0 เมตร (0 ฟุต)
ประชากร  (2012)[6]
• นครกูจิง	617,887 [7] คน
• ความหนาแน่น	1,208.2 คน/ตร.กม. (3,129 คน/ตร.ไมล์)
• รวมปริมณฑล	598,617 คน
เดมะนิม	Kuchingite
เขตเวลา	UTC+8 (MST)
• ฤดูร้อน (เวลาออมแสง)	UTC+8 (Not observed)
รหัสไปรษณีย์	93xxx
รหัสโทรศัพท์	+6082 (เฉพาะโทรศัพท์บ้าน)
ป้ายทะเบียนพาหนะ	QQ, QA และ QK (พาหนะทั้งหมดยกเว้นแท็กซี่) HQ (เฉพาะแท็กซี)
เว็บไซต์	กูจิงเหนือ: www.dbku.gov.my/ กูจิงใต้: www.mbks.gov.my/

อ้างอิง

1. "Sejarah Bahagian Samarahan". สืบค้นเมื่อ 26 เมษายน ค.ศ. 2010. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)^{[ลิงก์เสีย]}
2. Sarawak Government Almanac, PNMB Kuching, 2010, Kuching Municipal Office established.
3. "Chan appointed mayor of Kuching". Star Publications. 29 May 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-01-07. สืบค้นเมื่อ 28 June 2008.
4. "Ex-cop sworn in as Sixth North Kuching Datuk Bandar". Borneo Post. 2 August 2011. สืบค้นเมื่อ 2 August 2011.
5. "City Boundary". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-01-07. สืบค้นเมื่อ 26 เมษายน ค.ศ. 2010. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
6. "World Gazetter: Malaysia – largest cities (per geographical entity)". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-12-17. สืบค้นเมื่อ 12 April 2012.
7. Kuching City Population
8. "ประกาศสำนักงานราชบัณฑิตยสภา เรื่อง กำหนดชื่อประเทศ ดินแดน เขตการปกครอง และเมืองหลวง" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 139 (พิเศษ 205 ง). 1 กันยายน 2565.
9. "City of Kuching Ordinance" (PDF). Sarawak State Attorney-General's Chambers. 1988. p. 3 (Chapter 48).
10. Oxford Business Group. The Report: Sarawak 2011. Oxford Business Group. pp. 13–. ISBN 978-1-907065-47-7. สืบค้นเมื่อ 18 July 2013.
11. "Population Distribution by Local Authority Areas and Mukims, 2010 (page 1 & 8)" (PDF). Department of Statistics, Malaysia. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2015-02-05. สืบค้นเมื่อ 19 July 2013.
12. Trudy Ring; Robert M. Salkin; Sharon La Boda (January 1996). International Dictionary of Historic Places: Asia and Oceania. Taylor & Francis. pp. 497–498. ISBN 978-1-884964-04-6.
13. Britt Bunyard (6 March 2000). Walking to Singapore. iUniverse. pp. 223–. ISBN 978-0-595-00086-9.