กระบวนทัศน์การเขียนโปรแกรม
From Wikipedia, the free encyclopedia
กระบวนทัศน์การเขียนโปรแกรม (อังกฤษ: Programming paradigm) เป็นวิธีแยกประเภทภาษาโปรแกรมโดยใช้คุณลักษณ์ในการเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ โดยใช้ภาษานั้น ๆ ภาษาโปรแกรมที่มีทั้งหมด สามารถแยกเป็นกระบวนทัศน์ต่าง ๆ ได้หลากหลายแบบ การแยกภาษาโปรแกรมเป็นกระบวนทัศน์หลาย ๆ กระบวนทัศน์ อาจทำการจำแนกได้อาศัยความแตกต่างในกระบวนการใช้โมเดลคำสั่ง (Execution model) เพื่อทำให้โปรแกรมทำตามชุดคำสั่งที่วางเอาไว้ หรือ อาจจำแนกเป็นกระบวนทัศน์ได้ตามวิธีการในการเขียนโค้ดที่แตกต่างกันไปในแต่ละภาษาโปรแกรม เช่น การเขียนโค้ดโดยเสมือนว่าเป็นวัตถุที่จับต้องได้ และในบางกรณีอาจจำแนกกระบวนทัศน์ได้โดยใช้หลักภาษาที่ใช้ในการเขียนโปรแกรม (Syntax)
ลิงก์ข้ามภาษาในบทความนี้ มีไว้ให้ผู้อ่านและผู้ร่วมแก้ไขบทความศึกษาเพิ่มเติมโดยสะดวก เนื่องจากวิกิพีเดียภาษาไทยยังไม่มีบทความดังกล่าว กระนั้น ควรรีบสร้างเป็นบทความโดยเร็วที่สุด |
กระบวนทัศน์การเขียนโปรแกรมสามารถแยกได้โดยทั่วไปดังนี้ (ในวิทยาการคอมพิวเตอร์มีการจำแนกกระบวนทัศน์การเขียนโปรแกรมไว้มากกว่าที่กล่าวไว้ด้านล่าง):
- การเขียนโปรแกรมเชิงคำสั่ง (imperative programming) โปรแกรมเมอร์จะสั่งให้คอมพิวเตอร์เปลี่ยนสถานะด้วยคำสั่งเป็นขั้นตอน
- การเขียนโปรแกรมเชิงกระบวนการ (procedural programming) จัดมัดกลุ่มคำสั่งให้กลายเป็นกระบวนการ (คำสั่งหลายคำสั่ง -> กระบวนการ)
- การเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุ (object-oriented programming) จับมัดกลุ่มคำสั่งกับสถานะโปรแกรมที่รันอยู่ มีจุดประสงค์เพื่อทำให้โค้ดโปรแกรมมีลักษณะเหมือนวัตถุที่จับต้องได้ในชีวิตจริง
- การเขียนโปรแกรมเชิงประกาศ (declarative programming)
- การเขียนโปรแกรมเชิงฟังก์ชัน (functional programming)
- การเขียนโปรแกรมเชิงตรรกะ (logic programming)
- การเขียนโปรแกรมเชิงคณิตศาสตร์ (mathematical programming)