อุดมคติ

ภาษาไทย

รากศัพท์

อุดม +‎ คติ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ອຸດົມຄະຕິ (อุด็มคะติ), ภาษาเขมร ឧត្តមគតិ (อุตฺตมคติ); เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ ideal

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		อุ-ดม-มะ-คะ-ติ	อุ-ดม-คะ-ติ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	ù-dom-má-ká-dtì	ù-dom-ká-dtì
	ราชบัณฑิตยสภา	u-dom-ma-kha-ti	u-dom-kha-ti
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ʔu˨˩.dom˧.ma˦˥.kʰa˦˥.tiʔ˨˩/(สัมผัส)	/ʔu˨˩.dom˧.kʰa˦˥.tiʔ˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

อุดมคติ

1. จินตนาการที่ถือว่าเป็นมาตรฐานแห่งความดี ความงาม และความจริง ทางใดทางหนึ่งที่มนุษย์ถือว่าเป็นเป้าหมายแห่งชีวิตของตน