ปริยาย

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากบาลี ปริยาย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ปะ-ริ-ยาย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bpà-rí-yaai
	ราชบัณฑิตยสภา	pa-ri-yai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pa˨˩.ri˦˥.jaːj˧/(สัมผัส)

คำนาม

ปริยาย

1. อย่าง, ทาง, หนทาง
2. การกล่าวอ้อมค้อม, นัยทางอ้อม, ตรงข้ามกับ นิปริยาย คือ อย่างตรง
3. การสอน, การเล่าเรื่อง

คำกริยาวิเศษณ์

ปริยาย

1. อ้อม
2. (กฎหมาย) หมายความถึงกรณีที่เจตนาในการกระทำมิได้แสดงออกอย่างชัดแจ้ง เป็นคำที่มีความหมายตรงกันข้ามกับคำว่า ชัดแจ้ง