Loading AI tools
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
วอลเตอร์ แบรดฟอร์ด แคนนอน (อังกฤษ: Walter Bradford Cannon; 19 ตุลาคม ค.ศ. 1871 – 1 ตุลาคม ค.ศ. 1945) เป็นนักสรีรวิทยาชาวอเมริกัน เกิดที่เมืองแพรรีดูเชียนในรัฐวิสคอนซิน เป็นบุตรของคอลเบิร์ต แฮนส์เชตต์ แคนนอนและวิลมา เดนิโอ[2] เขาเรียนจบจากโรงเรียนแพทย์ฮาร์วาร์ดในปี ค.ศ. 1900 หลังจากนั้นทำงานสอนที่ภาควิชาสรีรวิทยาของฮาร์วาร์ด[3] ต่อมาแคนนอนดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์หัวหน้าภาควิชาสรีรวิทยาและประธานสมาคมสรีรวิทยาอเมริกา[4] เขาแต่งงานคอร์เนเลีย เจมส์ แคนนอน นักเขียนและนักสตรีนิยม ทั้งคู่มีบุตรด้วยกัน 5 คน แคนนอนเสียชีวิตในปี ค.ศ. 1945 ที่เมืองแฟรงคลิน รัฐนิวแฮมป์เชียร์[5]
วอลเตอร์ แบรดฟอร์ด แคนนอน | |
---|---|
เกิด | 19 ตุลาคม ค.ศ. 1871 แพรรีดูเชียน รัฐวิสคอนซิน สหรัฐอเมริกา |
เสียชีวิต | 1 ตุลาคม ค.ศ. 1945 ปี) แฟรงคลิน รัฐนิวแฮมป์เชียร์ สหรัฐอเมริกา | (73
สัญชาติ | อเมริกัน |
ศิษย์เก่า | โรงเรียนแพทย์ฮาร์วาร์ด |
มีชื่อเสียงจาก | ภาวะธำรงดุล การตอบสนองแบบสู้หรือหนี ทฤษฎีแคนนอน-บาร์ด การตายวูดู |
รางวัล | ภาคีสมาชิกราชสมาคมแห่งลอนดอน[1] |
อาชีพทางวิทยาศาสตร์ | |
สาขา | สรีรวิทยา |
สถาบันที่ทำงาน | โรงเรียนแพทย์ฮาร์วาร์ด |
วอลเตอร์ แบรดฟอร์ด แคนนอนเริ่มทำงานตั้งแต่เรียนที่โรงเรียนแพทย์ฮาร์วาร์ดที่ห้องปฏิบัติการของเฮนรี พิกเคอริง บาวดิตช์[4] เขาเป็นคนแรก ๆ ที่ใช้รังสีเอกซ์ในการศึกษาการกลืนและการทำงานของกระเพาะอาหาร[6]
ในปี ค.ศ. 1945 แคนนอนสรุปการทำงานในแต่ละช่วงอายุของเขาดังนี้:[7]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.