อุณหภูมิและความดันมาตรฐาน
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อุณหภูมิและความดันมาตรฐาน (อังกฤษ: standard condition for temperature and pressure, ย่อไม่เป็นทางการ: STP) เป็นชุดภาวะมาตรฐานสำหรับการวัดเชิงทดลอง ซึ่งกำหนดขึ้นเพื่อเปรียบเทียบระหว่างชุดข้อมูลได้ มาตรฐานที่ใช้กันมากที่สุดเป็นของสหภาพเคมีบริสุทธิ์และเคมีประยุกต์ระหว่างประเทศ (IUPAC) และสถาบันมาตรฐานและเทคโนโลยีแห่งชาติ (NIST) แม้ทั้งสองจะยังมิใช่มาตรฐานที่เป็นที่ยอมรับกันโดยสากล องค์การอื่นได้กำหนดนิยามอื่นภาวะอ้างอิงมาตรฐานแตกต่างกันไปเป็นของตน
ในวิชาเคมี IUPAC ได้กำหนดอุณหภูมิและความดันมาตรฐานว่าเป็นอุณหภูมิ 273.15 K (0 °C, 32 °F) และความดันสัมบูรณ์ 100 กิโลปาสกาล (14.504 พีเอสไอ, 0.986 บรรยากาศ[1] แต่มาตรฐานที่ใช้กันมากกว่า คือ อุณหภูมิและความดันมาตรฐานของสิ่งแวดล้อม (SATP) หมายถึง อุณหภูมิ 298.15 K (25 °C, 77 °F) และความดันสัมบูรณ์ 100 กิโลปาสกาล
ปริมาตรต่อโมลของแก๊ส
ปริมาตรต่อโมลของแก๊สสามารถคำนวณได้ด้วยความแม่นยำ โดยใช้กฎรวมแก๊สสำหรับแก๊สในอุดมคติ มีสมการว่า
โดยที่
P | = ความดันสัมบูรณ์ของแก๊ส ในหน่วยปาสกาล |
---|---|
V | = ปริมาตรของแก๊ส ในหน่วยลูกบาศก์เมตร |
n | = ปริมาณสาร ในหน่วยโมล |
R | = ค่าคงที่สากลของแก๊ส ซึ่งเท่ากับ 8.3145 m3·Pa/(mol·K) |
T | = อุณหภูมิสัมบูรณ์ของแก๊ส ในหน่วยเคลวิน |
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.