คำถามยอดนิยม
ไทมไลน์
แชท
มุมมอง
จอห์น มอร์ริสัน
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
Remove ads
จอห์น แรนดัล เฮนนิแกน (John Randall Hennigan)[1] เกิด 3 ตุลาคม ค.ศ. 1979[20][2] นักมวยปล้ำอาชีพ, นักแสดง และผู้เขียนชาวอเมริกัน[16]
Remove ads
Remove ads
ประวัติ
สรุป
มุมมอง
เขาเริ่มอาชีพมวยปล้ำโดยการเข้าร่วมประกวดทัฟ อีนัฟ ซีซั่น3 ซึ่งกฏกติกาบอกว่าถ้าผู้เข้าแข่งขันคนไหนชนะก็จะได้เซ็นสัญญากับWWE แล้วเขาก็ได้เป็นหนึ่งในผู้ชนะ[21][8] และได้เข้าไปปล้ำในค่ายพัฒนาทักษะ OVW แล้วเขาก็ได้แชมป์แท็กทีมร่วมกับโจอี เมอร์คิวรี และก็มีผู้จัดการส่วนตัวของทีมคือเมลินา ซึ่งเป็นที่รู้จักในนามกลุ่มเอ็มเอ็นเอ็ม[22] เขาได้เปิดตัวกับWWE โดยใช้นาม จอห์นนี ไนโตร และปรากฏตัวในสแมคดาวน์พร้อมกับเมอร์คิวรีและเมลินา ซึ่งหลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็คว้าแชมป์แท็กทีม WWEได้จากเรย์ มิสเตริโอและเอ็ดดี เกอร์เรโร[23][24] จนเมอร์คิวรีได้ถูกพักงานในเดือนพฤษภาคม 2006[25] ไนโตรและเมลินาได้ย้ายไปอยู่รอว์ เขาก็ยังโชว์ฟอร์มได้ดีในฐานะศิลปินเดี่ยวโดยการคว้าแชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัล 2สมัย[26][27][28]
มิถุนายน 2007 เขาได้ย้ายไปอยู่ECWโดยใช้นาม จอห์น มอร์ริสัน และสามารถคว้าแชมป์ ECWได้จากการเอาชนะซีเอ็ม พังก์ ซึ่งถือว่าเป็นแชมป์โลกครั้งแรกของเขา[29] ช่วงปลายปี 2007 เขาได้จับคู่กับเดอะมิซคว้าทั้งแชมป์โลกแท็กทีมและแชมป์แท็กทีม WWE มาครองพร้อมกับได้รางวัลสแลมมีอะวอร์ด แท็กทีมแห่งปี 2008[30][19] ก่อนเสียแชมป์ให้คาร์ลีโตและปรีโมในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 25[31] ก่อนจะถูกมิซหักหลังและแตกทีมกัน[32] ต่อมาเขาได้คว้าแชมป์อินเตอร์สมัยที่3จากเรย์ในสแมคดาวน์ 4 กันยายน 2009 ก่อนที่จะเสียให้ดรูว์ แม็กอินไทร์ในทีแอลซี (2009)[33][34] ในทีแอลซี (2010)เอาชนะเชมัสแบบไต่บันไดคว้าสิทธิ์ผู้ท้าชิงอันดับ 1 ชิงแชมป์ WWE กับเดอะมิซแบบจับกดที่ไหนก็ได้แต่ก็ไม่สำเร็จ[35]
ในรอว์ 11 เมษายนได้เอาชนะอาร์-ทรูธคว้าสิทธิ์ชิงแชมป์ WWE ในกรงเหล็ก3เส้าในเอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2011)แทน หลังแมตช์ได้ถูกทรูธทำร้ายและกลายเป็นฝ่ายอธรรม[36] ในเอ็กซ์ตรีมรูลส์ทรูธได้มาก่อนกวนระหว่างปล้ำทำให้ไม่ได้แชมป์[37] รอว์คืนต่อมาได้ถูกทรูธลอบทำร้ายจนต้องเข้ารับการผ่าตัดซ่อมแซมเส้นประสาทบริเวณคอ[38][39] ก่อนจะกลับมาล้างแค้นในรอว์ 25 กรกฎาคม[40] จนในปลายปี 2011 กำลังจะหมดสัญญากับ WWE แล้วไม่ขอต่อสัญญาโดยปล้ำแมตช์สุดท้ายในรอว์ 28 พฤศจิกายนกับอดีตคู่แท็กทีมอย่างเดอะมิซ[41] และถูกมิซจัดการใส่ Skull Crushing Finale กับพื้นทางเปิดตัวจนแพ้น็อกเอาต์ หลังแมตช์ทีมงานต้องออกมาหามขึ้นเปลกลับไปหลังเวที[42][43] หลังจากหมดสัญญากับWWEเขาก็ได้ไปใฝ่หาอาชีพการแสดงและตระเวณปล้ำในสมาคมอิสระต่างๆ[7][44][10][5][45][46][6]
ในเดือนธันวาคม 2019 ได้มีการยืนยันว่ามอร์ริสันได้เซ็นสัญญากับ WWE เป็นเวลาหลายปี[47][48][49] ในปี 2020 ได้ร่วมทีมกับมิซอีกครั้ง[50][51] และคว้าแชมป์สแมคดาวน์แท็กทีมได้สำเร็จ ก่อนจะถูกมิซหักหลังอีกครั้งในปีถัดมา[52][53][54][55] ในเดือนพฤศจิกายน 2021 ได้ออกจาก WWE อีกครั้งและกลับไปปล้ำตามค่ายอิสระ[56][14]
Remove ads
ผลงานอื่นๆ
Remove ads
แชมป์และรางวัล
- 5 Star Wrestling
- ACW Wisconsin
- ACW Heavyweight Championship (1 time)[62]
- The Baltimore Sun
- Blackcraft Wrestling
- BCW Heavyweight Championship (1 time)[64]
- Continental Wrestling Federation
- CWF United States Championship (1 time)[65]
- DDT Pro-Wrestling
- Ironman Heavymetalweight Championship (1 time)[66]
- European Pro Wrestling
- EPW Heavyweight Championship (1 time)[67]
- Family Wrestling Entertainment
- FWE Heavyweight Championship (1 time)[46]
- Impact Wrestling
- Lucha Libre AAA Worldwide
- AAA Mega Championship (1 time)[69]
- AAA Latin American Championship (1 time)[70]
- AAA World Cruiserweight Championship (1 time)[69]
- Lucha Libre World Cup (2016 Men's Division) – with Chavo Guerrero Jr. and Brian Cage[71]
- Lucha Underground
- Lucha Underground Championship (1 time)[44]
- Lucha Underground Gift of the Gods Championship (1 time)[45]
- Lucha Underground Trios Championship (1 time) – with Jack Evans and P. J. Black[72]
- Second Triple Crown Champion
- Major League Wrestling
- MLW National Openweight Championship (1 time)
- Mondo Lucha
- Next Generation Wrestling
- Ohio Valley Wrestling
- OVW Southern Tag Team Championship (1 time) – with Joey Matthews[2]
- Pacific Coast Wrestling/PCW Ultra
- PCW Heavyweight Championship (1 time)[77]
- Pandemonium: Pro Wrestling
- Pandemonium TV Championship (1 time)
- Pro Wrestling Illustrated
- Qatar Pro Wrestling
- Rogue Wrestling
- Rogue Championship (1 time)[83]
- Rogue Championship Tournament (2019)
- World Wrestling Entertainment/WWE
- ECW World Championship (1 time)[84]
- WWE Intercontinental Championship (3 times)
- WWE Tag Team Championship (4 times) – with Joey Mercury (3) and The Miz (1)
- WWE SmackDown Tag Team Championship (1 time) – with The Miz[85]
- World Tag Team Championship (1 time) – with The Miz
- Tough Enough III (2003) with Matt Cappotelli[21]
- Slammy Award (2 times)
- World Series Wrestling
- World Wrestling Fan Xperience
- WWFX Heavyweight Championship (1 time)[89]
- Wrestling Observer Newsletter
- Tag Team of the Year (2008) – with The Miz[90]
Remove ads
หมายเหตุ
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads