ฮาร์ลีย์ เรซ

ฮาร์ลีย์ ลีแลนด์ เรซ (Harley Leland Race) หรือที่รู้จักดีในชื่อบนสังเวียน ฮาร์ลีย์ เรซ (Harley Race)^[3] เป็นนักมวยปล้ำอาชีพที่เกษียณอายุ, ผู้ก่อตั้ง และผู้ฝึกสอน ชาวอเมริกัน^[1] ได้เข้าสู่หอเกียรติยศดับเบิลยูดับเบิลยูอีประจำปี 2004^[4]

ฮาร์ลีย์ เรซ
ชื่อเกิด	Harley Leland Race
เกิด	(1943-04-11)เมษายน 11, 1943 Quitman, Missouri, U.S.
เสียชีวิต	1 สิงหาคม ค.ศ. 2019(2019-08-01) (76 ปี) เซนต์ชาลส์, รัฐมิสซูรี, สหรัฐ
สาเหตุ การเสียชีวิต	มะเร็งปอด
คู่สมรส	Vivian Jones (สมรส 1960; 1960) Evon Race (สมรส 1962; หย่า 1993) Beverly Race (สมรส 1995; 2009)
บุตร	3
ประวัติมวยปล้ำอาชีพ
ชื่อบนสังเวียน	The Great Mortimer[1] Harley Race[1] Jack Long[1] The King[1] Handsome Harley Race[1] King Harley Race
ส่วนสูง	6 ft 1 in (1.85 m)[2]
น้ำหนัก	253 lb (115 kg)[2]
มาจาก	แคนซัสซิตี, รัฐมิสซูรี, สหรัฐ
ฝึกหัดโดย	Buddy Austin[1] Ray Hrstich[1] Stanislaus Zbyszko Wladek Zbyszko
เปิดตัว	1959[1]
รีไทร์	1990

Harley Race คือหนึ่งในนักมวยปล้ำอาชีพระดับตำนานของโลก ที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นหนึ่งใน “นักมวยปล้ำสายคลาสสิก” ที่ดีที่สุดตลอดกาล ทั้งในแง่ฝีมือ ความแข็งแกร่ง และอิทธิพลต่อวงการ

เส้นทางในวงการมวยปล้ำ

ยุคแรก (1960s): Race เริ่มต้นอาชีพปล้ำตั้งแต่วัยรุ่น ภายใต้การฝึกของ Stanislaus และ Wladek Zbyszko รวมถึง Buddy Austin ก่อนเข้าสู่วงการ NWA (National Wrestling Alliance) เขาเป็นที่รู้จักในด้านความอึดและการปล้ำเชิงเทคนิคที่สมจริง NWA World Heavyweight Champion: Harley Race กลายเป็นแชมป์โลก NWA 8 สมัย (1973–1983) ซึ่งถือเป็นเกียรติสูงสุดในยุคนั้น การได้ครองแชมป์หลายครั้งทำให้เขาเป็น “เสาหลัก” ของ NWA และคู่แข่งสำคัญของ Ric Flair, Dory Funk Jr., Dusty Rhodes, และ Terry Funk สไตล์การปล้ำ: Race มีชื่อเสียงเรื่องการ Hard-hitting style (ปล้ำหนักแน่น รุนแรงจริง) และการ “ขายท่าศัตรู” ได้สมจริง จนหลายครั้งแฟนเชื่อว่าเขาเจ็บจริง เข้าสู่ WWF (WWE ปัจจุบัน): ในช่วงกลาง–ปลายทศวรรษ 1980 Harley Race ย้ายไป WWF โดยใช้ฉายา “King Harley Race” หลังชนะ King of the Ring 1986 เขาสวมชุดราชา สวมมงกุฎและถือคฑา กลายเป็นหนึ่งในตัวร้าย (heel) ที่โดดเด่นในยุคนั้น ปะทะกับ Hulk Hogan, Junkyard Dog, และ Jim Duggan

หลังเลิกปล้ำ Harley Race ก่อตั้ง Harley Race Wrestling Academy และสมาคม World League Wrestling (WLW) เพื่อฝึกนักมวยปล้ำรุ่นใหม่ เช่น Trevor Murdoch, Curtis Axel และ Tommaso Ciampa เขามีปัญหาสุขภาพหลายอย่าง ทั้งอุบัติเหตุรถยนต์รุนแรงในวัยหนุ่ม มะเร็ง และโรคต่าง ๆ จนถึงเสียชีวิตในปี 2019

มรดกในวงการ

Harley Race ถูกยกให้เป็น “หนึ่งในนักมวยปล้ำที่แข็งแกร่งที่สุดและน่าเชื่อถือที่สุด” เขาเป็นแรงบันดาลใจของ Ric Flair, Triple H, และนักมวยปล้ำรุ่นใหม่จำนวนมาก Ric Flair เคยพูดว่า: “ไม่มี Harley Race ก็ไม่มี Ric Flair อย่างทุกวันนี้”

ผลงานแชมป์ความสำเร็จ

• All Japan Pro Wrestling
  • NWA United National Championship (1 time)^[5]
  • NWA World Heavyweight Championship (2 times)^[6]
  • PWF World Heavyweight Championship (1 time)^[7]

• All Star Pro-Wrestling (New Zealand)
  • NWA World Heavyweight Championship (1 time)^[6]

• American Wrestling Association
  • AWA World Tag Team Championship (3 times) – with Larry Hennig (replaced by Chris Markoff in their final reign)^[8]

• Cauliflower Alley Club
  • Iron Mike Mazurki Award (2006)

• Central States Wrestling
  • NWA Central States Heavyweight Championship (9 times)^[9]
  • NWA North American Tag Team Championship (Central States version) (1 time) – with Roger Kirby^[10]
  • NWA World Heavyweight Championship (1 time)^[6]

• Championship Wrestling from Florida
  • NWA Florida Tag Team Championship (3 times) – with Roger Kirby (2), Bob Roop (1)^[11]
  • NWA Southern Heavyweight Championship (Florida version) (1 time)^[12]
  • NWA United States Heavyweight Championship (Mid-Atlantic version) (1 time)^1[13]
  • NWA World Heavyweight Championship (1 time)^[6]

• Continental Wrestling Association
  • NWA Mid-America Heavyweight Championship (2 times)^[14]

• Eastern Sports Association
  • IW North American Heavyweight Championship (1 time)^[15]

• Georgia Championship Wrestling
  • NWA Georgia Heavyweight Championship (1 time)^[16]
  • NWA Macon Tag Team Championship (1 time) – with Buddy Colt^[17]
  • NWA World Heavyweight Championship (1 time)^[6]

• Maple Leaf Wrestling
  • NWA World Heavyweight Championship (1 time)^[6]

• Missouri Sports Hall of Fame
  • Class of 2013^[18]

• National Wrestling Alliance
  • NWA Hall of Fame (Class of 2005)^[19]

• Pro Wrestling Illustrated
  • PWI Match of the Year (1973) vs. Dory Funk, Jr. on May 24
  • PWI Match of the Year (1979) vs. Dusty Rhodes on August 21
  • PWI Match of the Year (1983) vs. Ric Flair on June 10
  • PWI Stanley Weston Award (2006)
  • PWI Wrestler of the Year (1979)
  • PWI Wrestler of the Year (1983)
  • PWI ranked him # 8 of the 500 best singles wrestlers during the "PWI Years" in 2003

• Professional Wrestling Hall of Fame and Museum
  • Class of 2004^[20]

• St. Louis Wrestling Club
  • NWA Missouri Heavyweight Championship (7 times)^[21]
  • NWA World Heavyweight Championship (1 time)^[6]

• Stampede Wrestling
  • Stampede North American Heavyweight Championship (1 time)^[22]
  • Stampede Wrestling Hall of Fame^[23]

• St. Louis Wrestling Hall of Fame
  • (Class of 2007)

• Tokyo Sports
  • Match of the Year Award (1978) vs. Jumbo Tsuruta on January 20^[24]

• World Championship Wrestling (Australia)
  • IWA World Tag Team Championship (1 time) – with Larry Hennig^[25]

• World Championship Wrestling
  • WCW Hall of Fame (Class of 1994)^[26]

• World Wrestling Association
  • WWA World Heavyweight Championship (1 time)^[27]

• World Wrestling Council
  • WWC Caribbean Heavyweight Championship (1 time)^[28]

• World Wrestling Federation/World Wrestling Entertainment
  • King of the Ring (1986)
  • Sam Muchnick Memorial Tournament (1986) in St. Louis, MO on August 29
  • Slammy Award (2 times)
    • Best Ring Apparel (1987)
    • Bobby "The Brain" Heenan Scholarship Award (1987) with Haku, Tama, André the Giant, Hercules, and King Kong Bundy
  • WWE Hall of Fame (Class of 2004)^[29]

• Wrestling Observer Newsletter awards
  • Wrestler of the Year (1980, 1981)
  • Match of the Year (1983) vs. Ric Flair at Starrcade
  • Wrestling Observer Newsletter Hall of Fame (Class of 1996)

¹Though this championship was almost always used and defended in the Mid-Atlantic Championship Wrestling promotion, there were times when it was won and defended through arrangements with other promotions. Race was awarded the title with the explanation that he defeated Johnny Weaver in a tournament final while wrestling on a card for Championship Wrestling from Florida.