ใบปิด

ใบปิด หรือ โปสเตอร์ (อังกฤษ: poster) คือภาพขนาดใหญ่พิมพ์บนกระดาษออกแบบเพื่อใช้ติดหรือแขวนบนผนังหรือกำแพง ใบปิดอาจจะเป็นภาพพิมพ์และภาพเขียน หรืออาจจะเป็นอย่างเดียวอย่างใดอย่างหนึ่งโดยเฉพาะ จุดประสงค์ก็เพื่อทำให้เตะตาผู้ดูและสื่อสารข้อมูล ใบปิดอาจจะใช้สอยได้หลายประการแต่ส่วนใหญ่มักจะใช้ในการเผยแพร่เพื่อการประชาสัมพันธ์โดยเฉพาะการโฆษณางานแสดงศิลปะ, งานดนตรี หรือภาพยนตร์; การโฆษณาชวนเชื่อ; หรือในการสื่อสารของผู้ประท้วงที่ต้องการสื่อสารความเชื่อต่อคนกลุ่มใหญ่

ประโยชน์ของใบปิดอาจมีหลายจุดประสงค์ โดยส่วนมากจะเป็นเครื่องมือในการโฆษณา ประชาสัมพันธ์ ไม่ว่าจะเป็นงานต่าง ๆ งานดนตรี ภาพยนตร์ และในบางครั้งก็ผลิตมาเพื่อใช้ในการศึกษา หรือเป็นสื่อการสอนต่าง ๆ

นอกจากนั้นใบปิดก็ยังใช้ในการพิมพ์ภาพจิตรกรรมของศิลปินคนสำคัญ ๆ หรือภาพถ่าย เพื่อใช้ในการตกแต่ง ซึ่งกลายมาเป็นศิลปะการค้าที่ทำรายได้ดีให้ทั้งพิพิธภัณฑ์และบริษัทการค้าหรือร้านทางอินเทอร์เน็ต เช่นภาพเขียนของโคลด โมเนท์ หรือ เลโอนาร์โด ดา วินชี หรืองานของช่างภาพอเมริกันโรเบิร์ต เมเปิลธอร์พ (Robert Mapplethorpe)

งานศิลปะการสร้างใบปิดเริ่มเมื่อราวคริสต์ทศวรรษ 1890 โดยจิตรกรชาวฝรั่งเศสและเผยแพร่ไปทั่วยุโรป ศิลปินคนสำคัญที่สุดที่ริเริ่มความนิยมในการสร้างใบปิดก็คืออองรี เดอ ทูลูส-โลเทรค และ จูลส์ เชเรท์ (Jules Chéret) เชเรท์ถือกันว่าเป็นบิดาแห่งการโฆษณาด้วยป้าย

คนส่วนใหญ่ที่สะสมใบปิด และใบปิดที่มีชื่อเสียง นักสะสมใบปิดจะเก็บใบปิดเก่าโดยมักจะใส่กรอบรูปและมีแผ่นรองหลังด้วย โดยขนาดใบปิดที่เป็นที่นิยมกันโดยทั่วไปอยู่ที่ 24x36 นิ้ว แต่ใบปิดก็มีหลายขนาดหลากหลาย และใบปิดขนาดเล็กที่ไว้โฆษณาจะเรียกว่า แฮนด์บิลล์ หรือ “ใบปลิว” (flyer)

อ้างอิง

• ใบปิดหนังไทย'สื่อศิลป์'ได้มากแค่ไหน? (1) ผศ.ดร.ชวนะ ภวกานันท์^{[ลิงก์เสีย]}

แหล่งข้อมูลอื่น

• แหล่งภาพมากกว่า 100,000 ภาพเพื่อใช้ในการศึกษาของ Visual Arts Data Service (VADS) เก็บถาวร 2007-10-12 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• ใบปิดที่หอสมุดของรัฐโคโลราโด

สมุดภาพ

• 
  ใบปิดศิลปะ
  “Troupe de Mlle Elegantine” ราว ค.ศ. 1896 โดยอองรี เดอ ทูลูส-โลเทรค
• 
  ใบปิดการเมือง
  “ประตูเป็นของฉันที่จะเปิด”
  (The Gates Are Mine to Open)
  ค.ศ. 1930 จากประเทศแคนาดา เป็นภาพเทพีแคนาดาเปิดประตูภายใต้งบประมาณ 1930 ของ “British Preferential Tariff”
• 
  ใบปิดโฆษณาไวน์
  “อคาดามะพอร์ตไวน์”
  ค.ศ. 1922, เป็นภาพโฆษณาเปลือยภาพแรก จากประเทศญี่ปุ่น โดยนางแบบเอมิโกะ มัตสึชิมะ (Emiko Matsushima)
• 
  ใบปิดโฆษณาภาพยนตร์
  “เด็ก” (The Kid)
  โดยชาร์ลี แชปลิน
  ราว ค.ศ. 1921
• 
  ใบปิดงานแสดงศิลปะ
  ที่บรุคลิน ค.ศ. 1921
  โดยอัลฟอนส์ มูชา
  สหรัฐอเมริกา
• 
  ใบปิดศิลปะ
  “ศิลปะและการตกแต่งเยอรมัน”
  (Deutsche-Kunst & Dekoration)
  ราว ค.ศ. 1898, โดยรูดอล์ฟ วิทเซล จากประเทศเยอรมนี
• 
  ใบปิดโฆษณาละครร้อง
  “มิคาโด” เป็นภาพของเคท ฟอสเตอร์, เจอราลดีน อุลมาร์ และ เจอราลดีน เซนต์มอร์ ราว ค.ศ. 1885