โคกิ คาเมดะ

โคกิ คาเมดะ
โคกิ คาเมดะ
เกิด	17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2529 (37 ปี)

โคกิ คาเมดะ (ญี่ปุ่น: 亀田興毅; โรมาจิ: Kameda Kōki) นักมวยชาวญี่ปุ่น เป็นนักมวยสากลชาวญี่ปุ่นคนแรกที่ครองแชมป์โลกได้ 3 รุ่น

ข้อมูลเบื้องต้น โคกิ คาเมดะ, เกิด ...

ปิด

คาเมดะเป็นบุตรคนโตของ ชิโร คาเมดะ ผู้เป็นเทรนเนอร์และพ่อของตนเอง ทั้งตัวของโคกิ คาเมดะเองก็ยังมีน้องอีก 3 คน ที่เป็นนักมวยเช่นเดียวกัน นั่นก็คือ ไดกิ คาเมดะ , โทโมกิ คาเมดะ และ ฮิเมกิ คาเมดะ ได้ชื่อว่าเป็นนักมวยที่มีทั้งชาวญี่ปุ่นรักและชังในเวลาเดียวกัน เนื่องจากมีบุคลิกท่าทางการชกมวยและการสัมภาษณ์ทางสื่อมวลชนที่กวนประสาท

คาเมดะเริ่มต้นการชกมวยอาชีพ 8 ครั้งแรก ด้วยการชนะนักมวยชาวไทยล้วน ๆ รวมทั้งการชนะน็อค สมาน ส.จาตุรงค์ อดีตแชมป์โลกชาวไทยใน ยกที่ 1 ในการชกครั้งที่ 7 ด้วย จากนั้น ได้ครองแชมป์ OPBF รุ่นฟลายเวทและแชมป์โลกที่ว่างของสมาคมมวยโลก (WBA) ในรุ่นไลท์ฟลายเวท แล้วสละเพื่อขึ้นไปชกในรุ่นฟลายเวท เมื่อไดกิ คาเมดะ น้องชายทำผิดกติกาในการชกกับไดซูเกะ ไนโต ในการชิงแชมป์โลกสภามวยโลก (WBC) รุ่นฟลายเวท ทำให้ตระกูลคาเมดะทั้งหมดถูกสั่งห้ามชกในญี่ปุ่น ต้องเดินทางไปชกที่เม็กซิโกอยู่ 2 ครั้ง แต่ก็ได้รับอนุญาตให้กลับมาชกได้ในบ้านเกิดอีกครั้ง

ในที่สุด คาเมดะก็ได้มีโอกาสขึ้นชิงแชมป์โลกอีกครั้งของสภามวยโลกในรุ่นฟลายเวท ในฐานะรองแชมป์โลก WBC อันดับ 3 กับ ไดซูเกะ ไนโต นักมวยเพื่อนร่วมชาติที่คว้าแชมป์มาจาก พงษ์ศักดิ์เล็ก กระทิงแดงยิม นักมวยชาวไทย ผลการชกปรากฏว่าคาเมดะเป็นฝ่ายเอาชนะคะแนนไปได้อย่างขาดลอย 116–112, 117–111 และ 117–111 การชกครั้งนี้เป็นหนึ่งในการแข่งขันชกมวยที่มียอดผู้รับชมผ่านการถ่ายทอดสดจากโทรทัศน์สูงที่สุดครั้งหนึ่งในประเทศญี่ปุ่น^[1]

แต่เมื่อมาป้องกันตำแหน่งครั้งแรกกับ พงษ์ศักดิ์เล็กซึ่งเป็นแชมป์เฉพาะกาลในรุ่นเดียวกัน เมื่อวันที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2553 คาเมดะเป็นฝ่ายมีแผลแตกตั้งแต่ยกที่ 4 และพงษ์ศักดิ์เล็กเป็นฝ่ายถูกตัดคะแนนในยกที่ 5 จากหัวชน แต่ก็ไม่อาจทำอะไรพงษ์ศักดิ์เล็กได้ชัดเจน จึงเป็นฝ่ายแพ้คะแนนไปอย่างไม่เป็นเอกฉันท์ 114–114, 116–112 และ 115–112 เสียแชมป์โลกไปเพียงการป้องกันตำแหน่งครั้งแรกเท่านั้นเอง

ต่อมา โคกิ คาเมดะ ได้เลื่อนรุ่นขึ้นไปชกในรุ่นแบนตัมเวท และสามารถคว้าแชมป์โลกที่ว่างในรุ่นนี้มาได้ของสมาคมมวยโลก ในปลายปี พ.ศ. 2553

ในการป้องกันตำแหน่งกับ พนมรุ้งเล็ก ไก่ย่างห้าดาวยิม นักมวยรองแชมป์โลก WBA อันดับ 8 ชาวไทยเมื่อต้นเดือนเมษายน พ.ศ. 2556 ปรากฏว่าคาเมดะเอาชนะคะแนนไม่เป็นเอกฉันท์ ท่ามกลางเสียงวิจารณ์จากสื่อมวลชนชาติที่เป็นกลางหรือแม้แต่ของญี่ปุ่นเองก็ตาม เห็นว่าคาเมดะไม่สมควรที่จะเป็นผู้ชนะ และเจ้าตัวเองก็ได้ยอมรับด้วยว่า ตัวเองชกได้แย่ในครั้งนี้และกล่าวขอโทษต่อแฟน ๆ มวยบนเวทีหลังการชกเสร็จถึง 6 ครั้ง ในการสัมภาษณ์หลังชก^[2]

โคกิ คาเมดะ ได้ป้องกันตำแหน่งไปอีก 2 ครั้ง และได้สละตำแหน่งเมื่อเดือนเมษายน ปีถัดมา เพื่อที่จะลดรุ่นลงไปชกในรุ่นซูเปอร์ฟลายเวทแทน โดยมีเป้าหมายจะขอชิงแชมป์โลกของ WBA รุ่นนี้ กับ โคเฮ โคโนะ ในสหรัฐอเมริกา นักมวยเพื่อนร่วมชาติที่ได้ตำแหน่งมาจากการเอาชนะน็อก เด่นเก้าแสน กระทิงแดงยิม ซึ่งเป็นแชมป์เฉพาะกาลชาวไทย ไปก่อนหน้านี้ไม่นาน แต่ไม่สำเร็จ ผลการชกโคโนะชนะคะแนนยังรักษาแชมป์โลก WBA ไว้ได้ ^[3]

แชมป์ OPBF รุ่นฟลายเวท
- ชิง 21 สิงหาคม 2548 ชนะน็อกโดยเทคนิค วันมีโชค สิงห์วังชา ( ไทย) ยก 3 ที่ ศูนย์กีฬาในร่มและวัฒนธรรมโยโกฮามะ โยโกฮามะ ประเทศญี่ปุ่น
- สละแชมป์
แชมป์โลก WBA รุ่นไลท์ฟลายเวท
- ชิง (ที่ว่าง) 2 สิงหาคม 2549 ชนะคะแนน ฮวน โฮเซ ลันดาเอตา ( เวเนซุเอลา) ที่ โยโกฮามะอารีนา โยโกฮามะ ประเทศญี่ปุ่น
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 20 ธันวาคม 2549 ชนะคะแนน ฮวน โฮเซ ลันดาเอตา ( เวเนซุเอลา) ที่ อาริอาเกะคอลิเซียม โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
- สละแชมป์
แชมป์ WBA Intercontinental (แชมป์เงา WBA) รุ่นฟลายเวท (2552)
- ชิง 30 สิงหาคม 2552 ชนะคะแนน ซัลบาดอร์ มอนเตส ( เม็กซิโก) ที่ มอนเตร์เรย์อาเรนา มอนเตร์เรย์ ประเทศเม็กซิโก
- สละแชมป์
แชมป์โลก WBC รุ่นฟลายเวท (2552–2553)
- ชิง 29 พฤศจิกายน 2552 ชนะคะแนน ไดซูเกะ ไนโต ( ญี่ปุ่น) ที่ ไซตามะซูเปอร์อารีนา ไซตามะ ประเทศญี่ปุ่น
- เสียแชมป์ และชิงแชมป์เดอะริง (ที่ว่าง) ไม่สำเร็จ, 27 มีนาคม 2553 แพ้คะแนน พงษ์ศักดิ์เล็ก ศิษย์คนองศักดิ์ ( ไทย) ที่ อาริอาเกะคอลิเซียม โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
แชมป์โลก WBA รุ่นแบนตัมเวท (2553–2557)
- ชิง (ที่ว่าง) 26 ธันวาคม 2553 ชนะคะแนน อาเล็กซันเดร์ มูโญซ ( เวเนซุเอลา) ที่ ไซตามะซูเปอร์อารีนา ไซตามะ ประเทศญี่ปุ่น
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 7 พฤษภาคม 2554 ชนะอาร์ทีดียก 11 (ยอมแพ้ไม่ออกจากมุม) ดานิเอล ดิอัซ ( นิการากัว) ที่ ศูนย์กีฬาในร่มจังหวัดโอซากะ โอซากะ ประเทศญี่ปุ่น
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 31 สิงหาคม 2554 ชนะคะแนน ดาบิด เด ลา โมรา ( เม็กซิโก) ที่ สนามกีฬาต่อสู้ญี่ปุ่น โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 7 ธันวาคม 2554 ชนะน็อกโดยเทคนิคยก 4 มาริโอ มาซิอัส ( เม็กซิโก) ที่ ศูนย์กีฬาในร่มจังหวัดโอซากะ โอซากะ ประเทศญี่ปุ่น^[4]
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 4, 4 เมษายน 2555 ชนะคะแนน โนล์ดี มานาคาเน ( อินโดนีเซีย) ที่ โยโกฮามะอารีนา โยโกฮามะ ประเทศญี่ปุ่น
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 5, 4 ธันวาคม 2555 ชนะคะแนน อูโก รุยซ์ ( เม็กซิโก) ที่ ศูนย์กีฬาในร่มจังหวัดโอซากะ โอซากะ ประเทศญี่ปุ่น
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 6, 7 เมษายน 2556 ชนะคะแนน พนมรุ้งเล็ก ไก่ย่างห้าดาวยิม ( ไทย) ที่ ศูนย์กีฬาในร่มจังหวัดโอซากะ โอซากะ ประเทศญี่ปุ่น^[5]
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 7, 23 กรกฎาคม 2556 ชนะคะแนน จอห์น มาร์ก อโพลินาริโอ ( ฟิลิปปินส์) ที่ โตเกียว บิก ไซท์ โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 8, 19 พฤศจิกายน 2556 ชนะคะแนน ซง ชุง-โอ ( เกาหลีใต้) ที่ โรงแรมโอเชียนแกรนด์โฮเทล นครเชจู ประเทศเกาหลีใต้
เคยชิงแชมป์ต่อไปนี้แต่ไม่สำเร็จ
- ชิงแชมป์โลก WBA รุ่นซูเปอร์ฟลายเวท 16 ตุลาคม 2558 แพ้คะแนน โคเฮ โคโนะ ( ญี่ปุ่น) ที่ เครดิตยูเนียนวันอารีนา ชิคาโก สหรัฐ