เอ็ดเวิร์ด ซาอิด

เอ็ดเวิร์ด วาดี ซาอิด (อังกฤษ: Edward Wadie Said; 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 1935 – 24 กันยายน ค.ศ. 2003) เป็นนักวิชาการ นักวิจารณ์วรรณกรรม และนักรณรงค์ทางการเมืองชาวปาเลสไตน์-อเมริกัน^[1] ในฐานะศาสตราจารย์ด้านวรรณคดีที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย เขาเป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้งการศึกษาลัทธิหลังอาณานิคม ในฐานะนักวิจารณ์วัฒนธรรม ซาอิดเป็นที่รู้จักดีที่สุดจากหนังสือ Orientalism (1978) ซึ่งเป็นงานเขียนพื้นฐานที่วิจารณ์ การแสดงออกทางวัฒนธรรมที่เป็นรากฐานของคตินิยมแบบตะวันออก ซึ่งก็คือวิธีที่โลกตะวันตกมองตะวันออก^[2][3][4][5] รูปแบบการวิจารณ์ตัวบทของเขาได้เปลี่ยนแปลงการอภิปรายทางวิชาการของนักวิจัยในทฤษฎีวรรณกรรม การวิจารณ์วรรณกรรม และการศึกษาด้านตะวันออกกลาง^[6][7]

เอ็ดเวิร์ด ซาอิด
ซาอิดที่สเปน ปี 2002
เกิด	เอ็ดเวิร์ด วาดี ซาอิด 01 พฤศจิกายน ค.ศ. 1935(1935-11-01) เยรูซาเลม, ปาเลสไตน์ในอาณัติ
เสียชีวิต	24 กันยายน ค.ศ. 2003(2003-09-24) (67 ปี) นครนิวยอร์ก สหรัฐ
การศึกษา	มหาวิทยาลัยพรินซ์ตัน (BA) มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด (MA, PhD)
คู่สมรส	Mariam Cortas (สมรส 1970)
ยุค	ปรัชญาในศตวรรษที่ 20
แนวทาง	ปรัชญาตะวันตก
สำนัก	Continental philosophy postcolonialism
แนวคิดเด่น	Occidentalism คตินิยมแบบตะวันออก the Other

อ้างอิง

1. "Edward Said". Encyclopædia Britannica. Chicago: Encyclopædia Britannica, Inc. 16 February 2023. สืบค้นเมื่อ 31 July 2023.
2. Ferial Jabouri Ghazoul, บ.ก. (2007). Edward Saïd and Critical Decolonization. American University in Cairo Press. pp. 290–. ISBN 978-977-416-087-5. สืบค้นเมื่อ 19 November 2011. Edward W. Saïd (1935–2003) was one of the most influential intellectuals in the twentieth century.
3. Zamir, Shamoon (2005), "Saïd, Edward W.", ใน Jones, Lindsay (บ.ก.), Encyclopedia of Religion, Second Edition, vol. 12, Macmillan Reference USA, Thomas Gale, pp. 8031–32, Edward W. Saïd (1935–2003) is best known as the author of the influential and widely-read Orientalism (1978) ... His forceful defense of secular humanism and of the public role of the intellectual, as much as his trenchant critiques of Orientalism, and his unwavering advocacy of the Palestinian cause, made Saïd one of the most internationally influential cultural commentators writing out of the United States in the last quarter of the twentieth century.
4. Gentz, Joachim (2009). "Orientalism/Occidentalism". Keywords re-oriented. interKULTUR, European-Chinese intercultural studies, Volume IV. Universitätsverlag Göttingen. pp. 41–. ISBN 978-3-940344-86-1. สืบค้นเมื่อ 18 November 2011. Edward Saïd's influential Orientalism (1979) effectively created a discursive field in cultural studies, stimulating fresh critical analysis of Western academic work on "The Orient". Although the book, itself, has been criticized from many angles, it is still considered to be the seminal work to the field.
5. Richard T. Gray; Ruth V. Gross; Rolf J. Goebel; Clayton Koelb, บ.ก. (2005). A Franz Kafka encyclopedia. Greenwood Publishing Group. pp. 212–. ISBN 978-0-313-30375-3. สืบค้นเมื่อ 18 November 2011. In its current usage, Orient is a key term of cultural critique that derives from Edward W. Saïd's influential book Orientalism.
6. Sherry, Mark (2010). "Said, Edward Wadie (1935–2003)". ใน John R. Shook (บ.ก.). The Dictionary of Modern American Philosophers. Oxford: Continuum. ISBN 978-0-19-975466-3.
7. Ian Buchanan, บ.ก. (2010). "Said, Edward". A Dictionary of Critical Theory. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-953291-9.