เส้นเฟราน์โฮเฟอร์

ในทางฟิสิกส์และทัศนศาสตร์ เส้นเฟราน์โฮเฟอร์ (อังกฤษ: Fraunhofer lines) เป็นชุดของเส้นสเปกตรัมซึ่งตั้งชื่อตามโยเซ็ฟ ฟ็อน เฟราน์โฮเฟอร์ (ค.ศ. 1787–1826) นักฟิสิกส์ชาวเยอรมัน เส้นดังกล่าวเดิมจะสังเกตเห็นเป็นแถบมืด (เส้นการดูดกลืน) ในคลื่นที่ตามองเห็นของดวงอาทิตย์

สเปกตรัมดวงอาทิตย์พร้อมกับเส้นเฟราน์โฮเฟอร์

ใน ค.ศ. 1802 วิลเลียม ไฮด์ วอลลัสตัน นักเคมีชาวอังกฤษ เป็นบุคคลแรกที่จดบันทึกรูปลักษณ์ของแถบมืดในสเปกตรัมดวงอาทิตย์ ใน ค.ศ. 1814 เฟราน์โฮเฟอร์ค้นพบเส้นดังกล่าวแยกต่างหาก และเริ่มต้นการศึกษาอย่างเป็นระบบ และการวัดความยาวคลื่นของแถบเหล่านี้อย่างระมัดระวัง ทั้งหมดแล้ว เขาได้ทำแผนที่เส้นดังกล่าวมากกว่า 570 เส้น และให้ชื่อลักษณะสำคัญด้วยตัวอักษร A ถึง K และเส้นที่อ่อนกว่าด้วยตัวอักษรอื่น^[1] การสังเกตแสงอาทิตย์สมัยใหม่สามารถตรวจจับเส้นเหล่านี้ได้หลายพันเส้น

อีกราว 45 ปีให้หลัง กุสทัฟ เคียร์ชฮ็อฟ และโรแบร์ท บุนเซิน สังเกตว่าเส้นเฟราน์โฮเฟอร์หลายเส้นเกิดขึ้นพร้อมกับเส้นเปล่งแสงอันมีลักษณะเฉพาะที่สามารถบ่งชี้ธาตุเคมีที่ได้รับความร้อนในสเปกตรัมได้^[2] ทั้งสองได้รับข้อสรุปที่ถูกต้องว่าเส้นมืดในสเปกตรัมดวงอาทิตย์นั้นเกิดจากการดูดกลืนโดยธาตุเคมีในชั้นบรรยากาศของดวงอาทิตย์^[3] ลักษณะอื่นบางลักษณะที่สามารถสังเกตเห็นได้ถูกระบุว่าเป็นเส้นฐานพิภพซึ่งเกิดจากการดูดกลืนโมเลกุลออกซิเจนของชั้นบรรยากาศของโลก

อ้างอิง

1. Jenkins, Francis A.; White, Harvey E. (1981), Fundamentals of Optics (4th ed.), McGraw-Hill, p. 18, ISBN 0072561912
2. G. Kirchhoff (1860). "Ueber die Fraunhofer'schen Linien". Annalen der Physik. 185 (1): 148–150. Bibcode:1860AnP...185..148K. doi:10.1002/andp.18601850115.
3. G. Kirchhoff (1860). "Ueber das Verhältniss zwischen dem Emissionsvermögen und dem Absorptionsvermögen der Körper für Wärme und Licht". Annalen der Physik. 185 (2): 275–301. Bibcode:1860AnP...185..275K. doi:10.1002/andp.18601850205.