Loading AI tools
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จักรพรรดิเสียนเฟิง (จีน: 咸豐帝; พินอิน: Xiánfēng) พงศาวดารไทยเรียก สมเด็จพระเจ้าฮำหอง[1] เป็นจักรพรรดิพระองค์ที่ 9 (นับจากจักรพรรดินู่เอ๋อร์ฮาชื่อ) แห่งราชวงศ์ชิง เป็นราชโอรสองศ์ที่ 4 ของจักรพรรดิเต้ากวง มีนามเดิมว่า อ้ายซินเจว๋หลัว อี้จู่ หรือองค์ชาย อี้จู่ ประสูติเมื่อปี พ.ศ. 2374 (ค.ศ. 1831) ขึ้นครองราชย์ได้ทั้ง ๆ ที่มิใช่รัชทายาทองค์เอกที่วางตัวไว้ แต่ว่าพระองค์สามารถเอาชนะใจพระราชบิดาได้ด้วยการออกล่าสัตว์ และพระองค์ไม่สังหารสัตว์ที่มีลูกอ่อน นอกจากนี้ยังมีคนกล่าวกันว่าพระราชวรกายของพระองค์อ่อนแอมาตั้งแต่ทรงพระเยาว์แล้ว จึงมักประชวรบ่อย ๆ
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
เสียนเฟิง | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
จักรพรรดิราชวงศ์ชิง | |||||||||||||||||
ครองราชย์ | 9 มีนาคม ค.ศ. 1850 - 22 สิงหาคม ค.ศ. 1861 (11 ปี 166 วัน) | ||||||||||||||||
ก่อนหน้า | จักรพรรดิเต้ากวง | ||||||||||||||||
ถัดไป | จักรพรรดิถงจื้อ | ||||||||||||||||
พระราชสมภพ | 17 กรกฎาคม ค.ศ. 1831 พระราชวังต้องห้าม อี้จู่ | ||||||||||||||||
สวรรคต | 22 สิงหาคม ค.ศ. 1861 ปี) | (30||||||||||||||||
มเหสี | พระนางหนิวฮู่ลู่ | ||||||||||||||||
พระราชบุตร | องค์ชายไจ้ฉุน | ||||||||||||||||
เหวินจงเสี่ยนหวงตี้ (文宗顯皇帝) | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
ราชวงศ์ | ชิง | ||||||||||||||||
พระราชบิดา | จักรพรรดิเต้ากวัง | ||||||||||||||||
พระราชมารดา | จักรพรรดินีเซี่ยวเฉฺวียนเฉิง |
ขึ้นครองราชย์ในปี พ.ศ. 2393 (ค.ศ. 1850) ทันทีที่จักรพรรดิเต้ากวงสวรรคต ด้วยพระชนมายุ 67 พรรษา ซึ่งในระหว่างที่พระองค์ขึ้นครองราชย์ใหม่ ๆ พระราชประเพณีจีนห้ามจักรพรรดิองค์ใหม่มีมเหสีหรือพระสนม และต้องไว้ทุกข์เป็นเวลานานถึง 27 เดือน แต่ก่อนที่จักรพรรดิเต้ากวงจะสวรรคตมีพระมเหสีองค์แรกแล้ว คือ พระชายาสะโกตา ซึ่งสิ้นพระชนม์ก่อนที่จักรพรรดิเต้ากวงจะสวรรคต เมื่อจักรพรรดิเสียนเฟิงครองราชย์แล้วทรงสถาปนานางสะโกตะเป็น สมเด็จพระจักรพรรดินีเสี่ยวเต๋อเซียน เมื่อผ่านช่วงไว้ทุกข์ไปแล้ว จึงมีการเลือกพระสนม โดยองค์ประธาน คือ พระนางคังฉินไท่เฟย (康慈皇贵太妃) พระมเหสีองค์หนึ่งของสมเด็จพระจักรพรรดิเต้ากวง ที่ทรงดูพระราชวังหลัง
ซึ่งพระอัครมเหสีองค์แรกของสมเด็จพระจักรพรรดิเสียงเฟิง คือ พระอัครมเหสีหนิวฮู่ลู่ หรือ ซูอันไทเฮา ซึ่งได้รับการสนับสนุนจาก พระนางคังฉินไท่เฟย
ในสมัยพระองค์เกิดสงครามฝิ่นครั้งที่ 2 ซึ่งส่งผลให้เกาะฮ่องกงตกเป็นของจักรวรรดิอังกฤษโดยสมบูรณ์ และมาเก๊าตกเป็นของโปรตุเกส และกบฏไท่ผิง โดย หง ซิ่วฉวน ซึ่งล้วนแต่ส่งผลต่อความมั่นคงของประเทศและราชวงศ์
จักรพรรดิเสียนเฟิง มีพระมเหสีองค์รองอีกหนึ่งพระองค์ ที่ต่อมามีบทบาทอย่างมากในประวัติศาสตร์ภายหลัง คือ พระมเหสีเย่เฮ่อนาลา หรือ ซูสีไทเฮา
พระองค์สวรรคตในปี พ.ศ. 2404 (ค.ศ. 1861) ด้วยพระชนมายุเพียง 30 พรรษา ด้วยพระโรคที่รุมเร้าจากทรงกลัดกลุ้มในปัญหาของบ้านเมือง และจักรพรรดิองค์ใหม่ คือ องค์ชายไจ้ฉุน หรือพระนามตอนขึ้นครองราชย์ คือ จักรพรรดิถงจื้อ จักรพรรดิเสียนเฟิงถือเป็นจักรพรรดิพระองค์สุดท้ายของจีนที่มีพระราชอำนาจปกครองบ้านเมืองด้วยพระองค์เองอย่างสมบูรณ์ เพราะในสมัยต่อมา ราชวงศ์ชิงอยู่ภายใต้การปกครองโดยพฤตินัยของผู้สำเร็จราชการมาตั้งแต่นั้น
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.