เล สวน

เล สวน หรือ เล หยวน (เวียดนาม: Lê Duẩn) เป็นเลขาธิการของพรรคคอมมิวนิสต์เวียดนามตั้งแต่เดือนกันยายน พ.ศ. 2503 จนถึงแก่อสัญกรรมเมื่อ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2529 สวนเป็นผู้นำที่สำคัญของพรรคหลังโฮจิมินห์ถึงแก่อสัญกรรมเมื่อ พ.ศ. 2512

เล สวน Lê Duẩn
เลขาธิการใหญ่คณะกรรมการกลางพรรคคอมมิวนิสต์เวียดนามคนที่ 7
ดำรงตำแหน่ง 20 ธันวาคม พ.ศ. 2519 – 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2529 (9 ปี 202 วัน)
ก่อนหน้า	ตนเอง ในตำแหน่ง เลขาธิการเอกคณะกรรมการกลางพรรคแรงงานเวียดนาม
ถัดไป	เจื่อง จิญ
เลขาธิการเอกคณะกรรมการกลางพรรคแรงงานเวียดนามคนที่ 3
ดำรงตำแหน่ง 10 กันยายน พ.ศ. 2503 – 20 ธันวาคม พ.ศ. 2519 (16 ปี 101 วัน)
ก่อนหน้า	โฮจิมินห์
ถัดไป	ตนเอง ในตำแหน่ง เลขาธิการคณะกรรมการกลางพรรคคอมมิวนิสต์เวียดนาม
เลขาธิการคณะกรรมาธิการทหารส่วนกลางพรรคคอมมิวนิสต์เวียดนาม
ดำรงตำแหน่ง พ.ศ. 2521 – พ.ศ. 2527 (6 ปี 0 วัน)
ก่อนหน้า	หวอ เงวียน ซ้าป
ถัดไป	หวัน เตียน สุง
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	7 เมษายน พ.ศ. 2450 จังหวัดกว๋างจิ, อินโดจีนของฝรั่งเศส
เสียชีวิต	10 กรกฎาคม พ.ศ. 2529 (79 ปี) ฮานอย, ประเทศเวียดนาม
เชื้อชาติ	เวียดนาม
พรรคการเมือง	พรรคคอมมิวนิสต์

สวนเกิดเมื่อ 7 เมษายน พ.ศ. 2450 ที่จังหวัดกว๋างจิ บิดาเป็นเจ้าหน้าที่รถไฟ เขาเข้าร่วมกับโฮจิมินห์เมื่อ พ.ศ. 2471 เขาเป็นสมาชิกร่วมก่อตั้งพรรคคอมมิวนิสต์อินโดจีนเมื่อ พ.ศ. 2473 เขาถูกฝรั่งเศสจับกุมและติดคุกนานถึง 10 ปี ได้รับการปล่อยตัวเมื่อ พ.ศ. 2488 สวนมีบทบาทในการส่งเสริมการปฏิวัติในภาคใต้ จนมีการแบ่งแยกเวียดนามเป็นสองประเทศ เขาจึงเดินทางมายังฮานอยใน พ.ศ. 2500 และร่วมงานกับพรรคคอมมิวนิสต์เวียดนาม จนกระทั่งมีการรวมประเทศ สวนเป็นผู้มีอิทธิพลในพรรค และเลือกดำเนินนโยบายสังคมนิยมแบบไม่ยืดหยุ่น รวมทั้งการรุกรานกัมพูชา และนิยมสหภาพโซเวียตจนตัดความสัมพันธ์กับสาธารณรัฐประชาชนจีน หลังจากที่สวนเสียชีวิตแล้ว นโยบายของพรรคจึงเน้นไปในทางปฏิรูปมากขึ้น

อ้างอิง

• ไมเคิล ลีเฟอร์. พจนานุกรมการเมืองสมัยใหม่ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2548, หน้า 511-512.

แหล่งข้อมูลอื่น

• Bibliography: Writings by and about Lê Duẩn